Daha yatalı iki saat olmuştu ki korkunç bir sesle uyandım.Terler içinde kalmışım. Üzerime örttüğüm battaniyeden mi yoksa ses beni korkuttuğu için mi böyle terlemiştim, anlamadım.
Beni uyandıran bu korkunç ses yatmadan önce duyduğum ama umursamadığım sese çok benziyordu. Hatta neredeyse aynıydı. Ses galiba pencere taraflarından gelmişti. Pencereye doğru ilerledim. Böylece hava alacaktım ve terlemeyecektim. Pencereden dışarı bakmıştım ki ne göreyim!! Onu görmemle çığlık atmam ve yere çakılmam bir oldu.
Annemler çığlık atmama uyanıp yanıma gelmişlerdi.
-Noldu?
-O-o-orda d-dı-dışarda
-Ne var orda?
Dilim tutulmuştu. Konuşamıyordum. Bi şey beni engelliyordu. Ben anlatamayınca annem dışarıya baktı. Bir şey görememişti. Annem yüzünden babam da benim deli olduğumu düşünmüştü. O yüzden tekrar yatmaya gittiler.
Benim ise yerden kalkıp pencereden dışarı bakmaya cesaretim yoktu. Ama içimdeki merak duygusu beni bakmaya zorluyordu. En sonunda kararımı verdim, kalktım ve baktım. Gitmişti.
Gördüğüm şey -ne olduğunu çözemedim hayalet mi ruh mu- kırmızı gözlü, ayakları ters, üzerinde kan lekeleri olan ve gözleriyle sonun yaklaştı demeye çalışan bir şeydi. Teninde birsürü çizik vardı. Galiba bizi öldürecek şey de buydu. Bu olayla birlikte aklım iyice karışmıştı.
Çok uykum vardı. Çünkü bu lanet olası şey uykumu bölmüştü. Ben de bu yüzden yatmaya karar verdim. Bu şey beni rahatsız etmezse tabi! Bu arada aklım iyice karıştığı için yatmam biraz zor olacaktı.
En sonunda yattım biraz zor olsa da. Yatmamı zorlaştıran bu düşüncelerimin yani yaşadığım bu korkunç olayın uyandığımda daha çok üstüne düşecektim.
Yatmadan önce aklımı karıştıran sorulardan ikisi şuydu:"Acaba yarın da onu görecek miydim? Ya da o yalnızca geceleri mi ortaya çıkıyordu?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yaz Kabusu
HorrorBiri ama yüzünü goremediğim biri bana yazlıkta işkencelerle öleceğimizi söylüyordu.
