Την ώρα που τα δύο παιδιά έφτασαν στο δωμάτιο δώδεκα, οι γιατροί έβγαιναν ενας-ενας έξω με πρόσωπα συνοφρυωμένα, ο καθένας στις δικές του σκέψεις. Ο Αχιλλέας κοντοστάθηκε απέξω και περίμενε μέχρι να φύγουν όλοι τους. Παρατήρησε αφηρημένα τα αργά βήματά τους, βαριά καθώς κουβαλούσαν το βάρος των ασθενών τους, κρυμμένα σε μπλε παπούτσια που επέπλεαν στη νοητική του ομίχλη. Αναρωτηθηκε πως γινόταν να μην ανησυχεί κανείς τους για την ομίχλη, όμως μια ψιθυριστή, σχεδόν ξένη φωνή,του υπενθύμισε πως κανένας δεν μπορούσε να τη δει.
Κοίταξε το κορίτσι δίπλα του. Κι εκείνο παρατηρούσε τους γιατρούς με βλέμμα φοβισμένο, έψαξε κάποιο συναίσθημα στα ανέκφραστα πρόσωπά τους.
«Φοβάσαι;» τη ρώτησε σιγανά ο Αχιλλέας.
«Πολλοί...» απάντησε το κορίτσι.
Ο Αχιλλέας ξεφύσηξε. Θυμήθηκε για άλλη μια φορά τη σοβαρότητα της ασθένειας του Μάρκου. Και ότι ο ίδιος δεν μπορούσε να τον βοηθήσει, παρά μόνο με λόγια.
Αναρωτηθηκε, γιατί να τιμωρείται έτσι; Γιατί ο κόσμος να είναι τόσο σκληρός μαζί του;
«Έλα. Έφυγαν.» είπε ο Αχιλλέας διώχνοντας τις σκέψεις απ'το μυαλό του.
Το κορίτσι τον ακολούθησε διστακτικά. Ακόμα στα μάτια της καθρεφτίζονταν οι λευκές ρόμπες των γιατρών, σαν αιωρούμενες μαριονέτες που τις κινούσαν αόρατα σχοινιά.
Βρήκαν το Μάρκο όπως πάντα στο κρεβάτι. Η λάμψη είχε σβήσει απ'τα μάτια του, ως συνήθως μετά την εξέταση, αλλά και πάλι τον υποδέχτηκε με αχνό χαμόγελο. Ο Αχιλλέας στάθηκε δίπλα του και για λίγο δεν μίλησαν.
«Άργησαν πάλι...» έσπασε τη σιωπή συνοφρυωμένος ο Αχιλλέας.
Ο Μάρκος σιγογελασε: «Και με αυτούς θα τα βάλεις;»
Ήταν η σειρά του Αχιλλέα να χαμογελάσει αχνά. Ναι...σωστά.
«Εεμ...» έκανε ο Μάρκος χαμογελώντας αμήχανα. «Φαίνεται οτι έχουμε επισκέψεις...»
Ο Αχιλλέας γυρισε και έκανε νόημα στο κορίτσι να πλησιάσει το κρεβάτι που ήταν οι δύο τους. Εκείνη πλησίασε αργά από το κατώφλι της πόρτας και στάθηκε δίπλα στον Αχιλλέα. Το βλέμμα της σκαναρε το περιβάλλον γύρω της και μετά κοίταξε το μεγαλύτερο ξαπλωμένο αγόρι μπροστά της.
«Από δω...η Αμαλία.» μίλησε ο Αχιλλέας με σταθερή φωνή.
Το κορίτσι κοίταξε το Μάρκο και χαμογέλασε αθώα. Ο Μάρκος ανταπέδωσε το χαμόγελο.
VOUS LISEZ
(Υπό Διόρθωση) Το Παιχνίδι Του Δολοφόνου
Mystère / Thriller•Boco2k20 winner in Mystery Η Αμαλία Χάλαρη ειναι μια φυσιολογική δεκαεφταχρονη που μετά από ένα τρομερό τροχαίο, όπου έχασε τους γονείς της, μένει μόνη.Όπως όλοι οι έφηβοι στην ηλικία της, έτσι κι εκείνη διαβάζει σκληρά για τους Πανελλήνιους διαγω...
