Broken Pieces

Chapter 8

Lumipas ang mga araw at buwan. Naging cold ang pakikitungo ko kay Aljake. Bat? Alangan naman maging sweet ako sa kanya? Hindi katulad nitong mga haliparot kong mga kaklase, eh kulang nalang hubaran nila si Aljake sa sobrang hawak.




Tinupad naman nila yung hiniling ko sa kanila. Ngayon hindi na kami mag kasama sa iisang tinitirahan ni Alexis.



Hindi naman sa tinanatapon ko lahat ng pinag samahan namin. Gusto ko lang hanapin yung sarili ko.



Andito ako ngayon sa field nag lalakad patungo sa gate. Kasi building namin, tapos gym, tapos field, tapos hall, tapos gate na. Pero paikot kasi kaya parang ganon na rin kung ididiscribe.



Ng tignan ko yung orasan ko ay bigla nalang akong nag madali at tumakbo. Shit! Oo nga pala bat nakalimutan ko? Birthday nga pala ng pinsan ko!



Kaya agad agad akong tumakbo upang makatungo at sa labas ng gate. Kasi susunduin ako ni Casper, pinsan ko. Yung kambal niyang mag kapatid ang mag bibirthday.



Nang biglang!



Bogs!


Wag kayong ako! Basta ganyan.



Ng biglang may nabangga ako.



"S-sorry, di ko sinasadya" agad kong kinuha ang panyo ko para mapunasan yung babaeng nabangga ko.



"Are you fucking blind? Di ka kasi tumitingin sa dinaraanan mo! Tabi ka nga jan!" Kinabig niya ako kaya napaupo ako sa sahig.



Maganda sana, kaso ang pangit ng ugali. Walang kwenta.



I pity his boyfriend, wrong choice dude! Sa itsura ka lang tumitingin, pero yang ugali ng girlfriend mo pang demonyo.



Sabi ko sa isip ko. Tutulungan sana ako nung lalaki ng bigla siyang hilain nung mangkukulam. Im pertaining to his girlfriend.



Ako na nga yung natapunan na grabe siya pa may gana magalit? Eh talsik lang naman napunta sakanya.




Pasalamat siya mabait ako. Kundi pinatulan ko yan. Witch!



"What took you so long my lovely cousin?" Asked Casper with a grin on his face.



I rolled my eyes on him before i speak.



"None of your biz cuz" then sumakay na ako sa sasakyan niya.