Luna Layn《Losers Club》

•6•

Artık rutinlerimden sıkılmaya başlamıştım bu yüzden hemen evden çıkıp bisikletime bindim.Festival alanına doğru yol alırken arkamdan gelen sesleri duydum."Luna!Bugün beni neden beklemedin?"

"Richie?"dedim ve bisikleti durdurdum.Yanıma geldi."Evet,Ben Richie Tozier.7 Mart'ta doğdum.13 yaşındayım."

"Dalga geçme!"

"Soruma cevap alayım."

"Bilmiyorum cidden."

"Hmm,peki gidelim."
••••••••
Biz geldiğimizde herkes oradaydı.Bir kayıp ilanına bakıyorlardı.Richie hemen bisikletini bırakıp bandonun yanına geçti.Trampetin çalmaya çalışırken Eddie dondurma almaya gitti."Bu kim?"diye sordum Bill'e. "Edward Corcoran.Bizim okuldaydı."

"Elleri yenmiş bir şekilde bulunmuş."

"Bir kere benden kalem istemişti." dedi Ben.Bill kağıdı kaldırdı.Bir kızın kayıp ilanı vardı.Betty Ripsom.
"Corcoran kayboldu diye Betty unutulmuş gibi."

"Bunun bir sonu olacak mı?"diye söylendi Stan.Ona sarıldım.Richie bana garip bir bakış attı.Bu sırada Eddie elinde iki dondurma ile geldi. "Neyden bahsediyorsunuz?"
Richie almaya çalıştığı trampeti bırakıp Eddie'nin elindeki dondurmayı aldı."Hep konuştuğumuz şeyden."dedi ve dondurmayı bana uzattı.Yemem için zorladı.Yemeyince omuz silkti.

"Aslında sonu gelecek."dedi Ben.

"Ne demek istiyorsun?"

"Derry araştırmamamda olan büyük olayları işaretledim.1906'da olan patlama,35 ve 62'de olan olaylar ve şimdi çocukların kay-"

Bill,Ben'e baktı.

"Bu şeylerin her 27-"

"27 yılda bir."dedi Bill.

"-olduğunu fark ettim."dedi Ben.
••••••••
Duyduklarımızı yedirmek için bir yere oturduk.Beverly transta gibi davranıyordu.Sadece oturmuş bizi izliyordu."Tamam şimdi anlamış gibiyim.O şey,her 27 yılda bir uyanıyor.Çocukları yiyip geri mi uyuyor?"

"Belki şey gibidir...Neydi onun adı?.. Ağustosböcekleri.Hani 17 yılda bir çıkan böcekler varya."dedi Stan.

"Dedem,hep bu kasabanın lanetli olduğunu söyler.Hep derdi ki... Bu kasabada yaşanan kötü olayların tek bir sebebi var.O da Derry halkı ile beslenen kötü bir şey."dedi Mike.

"Ama tek bir sebep olamaz!Hepimiz farklı şeyler gördük."dedi Stan.

"Belki de bizi neyin korkuttuğunu biliyor ve onu gösteriyor."dedim.

"Sen de mi bir şey gördün?"dedi Bill.

"Evet.Bir sürü kedi."

"Kedi mi?Kediden mi korkuyorsun?" Dedi Eddie.

"Aslında bir sebebi var.Ben küçükken yani en fazla 10 aylıkken annem beni kapının önüne koymuş. Ona göre yaramazlık yapmışım. Kapıda kaldığım sürede bir sürü kedi üstüme çıkmış.Beni yemeğe kalkmışlar.Bir sürü yerimi de yemişler zaten. Babam işten gelince beni kurtarmış yani iki saat felan kapıda kalmışım.Hatta izi bile var."dedim ve kulağımdaki dikiş izini ve kulak mememi gösterdim.

"Ben de bir şey gördüm."dedi Eddie.

"Neydi?"diye sordum.

"Cüzcamlı biri.Sanki yürüren enfeksiyon gibiydi."

"Ama görmedin.Hiç birimiz görmedik. Hiç biri gerçek değildi.Ne Bill'i Georgie'yi görmesi, ne Luna'nın gördüğü kediler,ne Eddie'nin cüzzamlısı,ne de benim gördüğüm kadın!"dedi Stan.

"Kadın seksi miydi?"dedi Richie gülerek.

"Hayır Richie!Seksi değildi.Yüzü berbat haldeydi!Hepsi birer kabus gibi."dedi Stan.

"Hayır,kabus olamaz.Ben kabus ile gerçek hayatı ayırt edebiliyorum!Tamam mı?"dedi Mike.

"Sen de mi bir şey gördün?"dedi Ben.

"Harris Caddesindeki yanmış evi biliyorsunuz değil mi?O ev yanarken içeride ben de vardım.Annem ve babam diğer odadaydı.Bana ulaşmaya çalışıyorlardı ama itfaiyeciler gelene kadar etleri,kemiğe kadar erimişti...Hepimiz bir şeyden korkarız"

"Bu doğru.Sen neyden korkarsın Richie?"diye sordu Eddie.Gözlüğünü düzeltip arkaya baktı."Palyaçolardan."

Bu bölüm kısa oldu.Bu yüzden gece bir bölüm daha atmayı planlıyorum ama atamazsam özür dilerim🙏
En yakın zamanda kavuşacaklarr (Luna ve Richie)
Neyse sizi seviyorrrummm!❤