UMUT

- 7 - Armi'nin Hisleri

   Multimedya: Armi :D

     Güneşin ışıkları odayı aydinlatirken uykumun içine  etmesen olmaz dimi zaten. Güneşe küfür etmeyi kesip yataktan doğruldum. Basımin çok ama çok agridigini farkettim. Noldugunu hatırlamak o kadar da zor değildi.  Merte Ayaz la olan duvarlarımı az biraz kirmistim. Ayazı hatırlayınca canım çok yanıyor.  Babamda kat ve kat nefret ettiğim aklıma geliyor.  Ama Ayaz yanımda olsaydı canım yanmazdı.  Ona çocukluktan beri aşığım ve bu hiç bir zaman değişmeyecek. Eminim bir gün karşıma çıkacak ve oda beni sevdiği soyliycek. Gitmeden önce söylediği sözlerini ve bakışlarını tek tek aklıma kazıdım. "burdan şimdilik gidiyoruz diye sakin kurtuldum sanma seni bulucam ve babanın yaptıklarını senden cikaricam" diyerek bana baktı. "be-ben bir şey yapmadım ki " dedim "farkettiysen babanın yaptıklarını demiştim aplat! "

Ayaz a öyle aşığım ki babamdan nefret etmemi bile sağlıyor. 

Bunları düşünürken birden kendime geldim. Mert yoktu. Ah olmasında zaten. Babamın yüzünden tanıştığım gereksizin teki umrumda bile değil.  Umrumda olan tek kişi "AYAZ"

Ah hadi ama Armi yine daldin kendine gel.

Şu ana kadar hiçbir erkekle abim ve babam sahisli kisi dışında en fazla 10 kelimeden fazla sohbet etmemisimdir. Tabi buna sınıf arkadaşlarım da dahil. Sınıftaki erkekler asosyal diyolar. Neymis ben onlarla konuşmuyor muşum. Hayır anlamıyorum sanane ki benden, konusmuyorsam.  Git başkasına yavsa Allam ya. Of yine atarlandim.

Mert çok iyi sağolsun ama ne bileyim ben ona hiç yan gözle bakmadım. Yani o kalemle çizilmiş gibi ben burdayım diyen yüzü felan ya... 'Ne diyorsun Armi sürtüğü kendine gel be' 'Ah hoş geldin iç sesim' neyse bence de abartmiyayim. Merti ne bileyim tanistigimdan beri arkadaşım olarak gördüm. Ah tabi öpmesi, televizyon izlerken kendinden geçip bana saldırmaya kalkması,  aynı yatağa yatirmasini saymazsak tamamdır. Yani ben ona arkadaş gözüyle bakıyorum hep oda eminim öyledir. Ben kucuklugumden beri 1 Abim 1Annem 1de Ayaz bu üçünün başka kimseyi düşünmedim.  Canlari yanmismidir. Acaba uzulmuslermidir.  Onlardan başka kimseyi örnek almadım. Onları hep çok sevdim herkezden çok hele de Ayaz zaten onu hiç bir zaman aklımdan çıkarmadım. Hem de hiç...

Birden okul bahçesinde ki çocuk aklıma geldi. Ona baktığım da canım yanmisti.  Nedenini bilmiyorum. Gözlerinde kaybolabilirdim çünkü o kadar nefretle baktı ki. Kalbimin derinlerinde intihar ederken yanlislikla kurtulan adam gibi hissettim kendimi , kalbimi 30 yerinden deşiyorlar ve sıcak demiri sokup sokup çıkarıyorlar gibi hissettim. Anılarım depresti ama çıkaramadım.  Gerçekten çok yakışıklı. Kıyaslamak gerekirse Mert ten bin kat daha hemde onu düşününce midemde kelebekler horon teperek oynamaya başlıyorlar.  Sanki çizgi filmlerde olan pembe pembe şekerler kelebek vs sevimli sevimli şeyler kusacakmisim gibi hissettim. Hayatım da ilk defa 2 hissi yaşadım 'ACI' ve 'ANLAMVEREMEDİGİMBİR DUYGU'

Merhabaa size bişeyler söylemekistiyorum.

Öncelikle hikaye çok kısa olmuş olabilir üzgünüm telefondan yazıyorum ve cok uykum geldi.

500 yakın okuyucu var ama 10 tane vote alıyorum.

Sizin için gecenin 03.24 ündebölümyazıyorum hem de telefondan ne kadar zorlandım bilemezsiniz noktalama ve yanlışyazılımlariçin sizden çoközür diliyorum , sizde 2 saniye ayırıpbeğenirsinizçok ama çok mutlu olurum.

Mutlulugum 2 saniye lütfen :)) :**