UMUT

- 9 -

Multimedya: Buğlem

   Güneş ışıkları odayı aydınlatıyorken uyandım. Saate baktığımda 8 e geliyordu. Uykum yoktu. Yatakta oturur pozisyonuna geçtim dün olanları hatırladım.Gerçekten çok feci korkmuştum. Kafamı dağıtmak için sağa sola salladım.

Yataktan kalktım lavaboya gidip elimi yüzümü yıkıycakken aynaya bakmak aklıma geldi ve her insan uyandığında güzel olduğunu fakat bu sürenin aynaya bakana kadar sürdüğünü bilir. Bu yüzden şaşırmadım. Çirkin bir yüzüm vardı.

Kimse uyanmamıştı daha ve kahvaltı hazırlamam için iyi bir zaman.

Çayı ketıla bıraktım. Kahvaltılıkları masaya bıraktım ve kesilmesi gerekeni kestim ve herşey tamdı. 4 tane çay bardağını masaya bıraktım.

Abim bana biraz sinirli biraz da korkmuş gibi baktı 

Donuk bir sesle "dün nerelerdeydiniz Armi Hanım aradım ama ulaşamadım. Sonunda teşrif etmişsiniz bakıyorum da" cümlesinin sonlarına doğru gülümsemişti.

Bende güldüm. "Özür dilerim Emre Bey geç geldim biliyorum ama burdayım" göz devirerek devam ettim "ah merak etmeyin hiçbirşey olmadı 'sadece' konuştuk biraz" 'sadece'yi  vurgulayarak söyledim sonrada kıkırdadım.

"iyi tamam  neyse konuyu kapatalım. Ee nasılsın" diyerek tebessüm etti.

"normal abicim sen" diyerek kıkırdadık.

"iyi ama  çok acıktım ben başlıyorum" diyerek elini salatalığa uzattı alıp ağzına attı.

"aa çok ayıp herkez sofraya gelmeden olmaz" diyerek eline hafifçe vurur gibi yaptım.

Beraberce kahkaha attık. Annemler uyanmış olacakla ki merdivenlerden sesler duydum. Annemle babam mutfağa girdiler "neler oluyor bakayım burda" hep beraber gülüyorduk.

Ağzımı büzerek "oğlun sizi beklemeden kahvaltıya başladı" dedim.

Abimde "oda elime vurdu amaaa" dedi.

Kahkahalarımız eşliğinde mutlu bir kahvaltı etmiştik.

***

İşleri bitirip odama çıktım. Sıcak suyu küvete doldurdum ve sıcacık bir duş alıp çıktım. Kıyafetlerimi giyip telefonumu elime aldım. Müzik dinlemek iyi gelir diye kulaklığı kulağıma taktım ve yatağa uzandım.

***

"Armi"

"Armiiiii"

"hey sana diyorum"

Bu da ne ya uyuya kalmışım ve abim bağırıyo..