UMUT

- 4 -

     İçeri gittiğimde babam sabırsızdı. Aceleyle "hadiii" dediğini duydum. Yüzümü asarak arkasından takip ettim. Abimde hemen arkamdaydı.Arabanın kapısını açıp içeriye geçtim.Abimde yanıma oturdu. Kendini zar zor hakim olduğu çok belliydi. Ayaklarını aşağı yukarı oynatıyordu. Araba çalıştı.

       

      Veee macera başladı.

      Yolda giderken camdan dışarıyı seyretmeye başladım. Değişik duygularım vardı. Duygusaldım. Evet evet ben ve duygusallık olamazdı, imkansız bişey hemde hiç. Hayatım boyunca hiç bir zaman duygusallığa yer vermemiştim. Her zaman sade bir hayatım vardı. Bu durumdan nefret ediyordum. Araba durmuştu. Dışarıya çıkmak için kapıyı açtım. Abim kolumdan tutup beni durdurdu ve kafasını olumsuz şekilde salladı. Bende sahte gülücük atıp kafamı salladım.

    

    Kapının önüne gelince babam atlayıp zile bastı. Kapı açıldı ve içeriye adımımı atmıştım. Ev çok güzeldi. Açık renklere hakimdi. Ev aşırıya kaçmamak üzere kalabalığa hakimdi. Kapıda iki kişi bizi karşıladı. İkiside otuzlu yaşlarının sonlarında oldukları çok belliydi. Siyah saçları, kumral tenli bir adam tahminen babasıydı. Çakma sarısın beyaz tenli bir bayan karşımdaydı tahminen annesiydi. Annesi güler yüzüyle bana bakıp kızımız da ne kadar güzelmiş böyle diyip beni öptü. Beniöptü. Beniöptü. VeeBeniöptü. Kendimden iğrendim bir an.

   

   Babası olarak tahmin ettiğim kişin elini sıkıp salona geçtik. Babasıyla babam muhabbeti kurmuşlardı abimde bir yandan onları dinliyor, bir yandanda bizim ne konuştuğumuzu dinliyordu. Abime bakıpta gülmemek elimde deyildi. Bir ara abim güldüğümü farkedip bana 'ne var bee' dermiş gibi göz kırptı gülerek önüne döndü. Annesi ikide bir 'maşallah ne güzel kız, Allah nazarlardan saklasın, güzelliğe bak, tam oğlum için' tütütütü maşallah diyip yüzümü yıkadı. Oğlumu çağırayım demesiyle korkum daha da şekil almaya başladı. Abimde bana bakıyordu.

   Kadın koşup çocuğunu çağırdı. Kapı açıldı ve kadın içeri girdi arkaşından çocuk içeri girdiğinde ağzım şokun etkisiyle açıldı. Beyaz tenli, kahverengi gözlü, kumral saçlarını havaya kaldırılarak şekil verilmiş , özensiz birşeyler giyip çıkmış gibiydi. Aşırı yakışıklıydı onu görünce nutkum tutuldu. Abimin söylediğinden daha fazlaydı.

      Abime bakmaya korktum çünkü bana kızacaktı. Bana mesafe koymam için uyarmıştı. Çocuk yanıma yaklaştı ve elini uzattı.

     "Ben Mert" elimi uzatıp "Armi" diyebildim sadece. Annesi hadi siz odaya gidip konuşun dedinde kızarmıştım. Abimin yanında dediği laftan dolayı kızarmıştım. Abime baktığımda sinirle sadece göz kırpıp güldü. Bende başımı sallayıp güldüm. İsmini az önce ögrendiğim Mert'in peşinden gittim.

   Odasına girdiğimde siyaha bürünmüş sade bir odaya sahipti. Odasında göz gezdiriken beni izlediğini farkettim, kafamı ona doğru çevirdiğimde göz göze geldik. Bana göz kırptı. Abimden sonra bii insana bu kadar mı çok yakışırdı göz kırpmak. Ama sadece gülmekle yetindim.

  

  Oturmam için işaret ettiğinde yatağa doğru oturdum. Bana yaklaşıp "tanışalım o zaman" dedi diye bir soru yönelttiğinde 'odun' dememek için kendimi zor tuttum ve sadece "olur" dedim.  Biraz kendinden bahsetti bende kendimden bahsettim.

       Tam karşımdaki şey dikkatimi çekti. Tam ayağa kalktığımda arkadan komik bir ıslık çaldı. Ona doğru baktığimda bana gülümsedi. Bende ona bakıp bişeyden haberim yokmuş gibi omzumu kaldırıp indirdim. Dikkatimi çeken yere doğru gittiğimde şok olmuştum.

      Karşımda küçük bir kız resmi vardı. küçük kız çok tatlıydı. Kimdi acaba. Bu kızamı aşıktı acaba diye kafamda saçma salak şeyler geçirdim Tam bunun ne olduğunu sorucaktım ki abim kapıyı aniden açtı. İçeri girip neler olduğunu sordu. İyiki yerimden kalmıştım yoksa onunla oturduğumu görürse beni eve gidince keserdi eminim.

  Abim yanıma gelip öptü ve kulağıma "noldu meraktan çatlıyorum kızım" dedi bende göz kırpıp güldüm. Mert bizi izliyordu. Öksürdü. İkimizde dönüp ona baktık. Babamın sesiyle bakışmamız bozuldu. Mert ben dışarıya çıkarken kolumdan tutup " bir dakika birşey konuşabilir miyiz acaba" diye sordu. Abim arkasına baktı. Bende abime göz kırptım. Abimde "tamam" diyip dışarıya çıktı.

  

   Mert'te bana yaklaşarak duvarla kendisi arasında beni sıkıstırınca istemsizce çıglık attım. Aniden ağzımı kapattı. "Şşt. Sessiz" diyip kulağıma yaklaştı, nefes alış verişi kulağıma deyince ürperiyordum. Öylece bir süre kaldıktan onu var gücümle iktirdim.

  Hiçbirşey demeden kapıyı açıp dışarıya attım kendimi. Ailesi sizinkiler aşağıya indi diyerek içten gülümsedi. Ben korkmuş bir suratla kadına bakıp hıçbirsey demeden merdivenlerden aşağıya indim.

  Annem heyecanla "çok yakısıklı değilmi??, çok yakıştınız, ee ne konuştunuz bakalım" diyip kafamin etini yedi. Abim aniden bağırarak "Sanane sanki sen evleniceksin" diyip kadını tersledi. Kıyamam ben anneme oda heyecanlı tabi ama annemle babam abimden korktukları için sadece sustular. Eve vardığımızda kendimi yatağa atıp derin derin nefes alıp kendime gelmeye çalıştım. Lanet olasıca Mert naptın bana.

  Abimin odaya girmesiyle doğruldum. Abim kapıyı kapatıp yanıma oturdu. Merakla "ne oldu naptınız ne konustunuz??" abime sarılıp öptüm ve söze başladım "abicim konuştuk öyle napıyosun falan diye işte saçma saçma şeyler merak etme bağlanmamaya özen gösterdim sırf senin için" diyip güldüm. Afferim kimin kardeşi diyip öptü. Neyse hadi sen uyu yorulmuşsundur fazla yorma kendini diyip odadan çıktı.

  

     Veee evet kendimle baş başa kaldım. Yine. Yine. Vee. Yine. Göz kapaklarım ağırlaşmaya başladı ve merhaba uykuu.