𝙈𝙖𝙧𝙫𝙚𝙡×𝙍𝙚𝙖𝙙𝙚𝙧 ~𝙄𝙢𝙖𝙜𝙞𝙣𝙚~

Sacred Moon ○ Loki Laufeyson Part 3

Ya siz ne kadar da ponçiksiniz Allahım sizi güzeller 💕💕💕

Uyarı: Ağlama öğesi, hafif kızgınlık

"Çok kötüydü." diyor, düşüncesi bile yüzünün asılmasına yetiyor.

Can dostun az önce bebeğini kaybetmişti. Daha önce binlerce insan öldürmüştü ama bunu işi için yapmıştı. Böylesi bir durum..

Durup ellerine bakıyor. Ellerinde kan olduğundan ya da anlatmaya utandığından değil ama belli ki o görüntü geliyor gözlerinin önüne.

Bu, kolay kolay unutulacak bir şey değil.

Toparlanıp gerçeklere dönmek için alt dudağını ısırıyor. Sonra daha sakin konuşmaya başlıyor.

"Oturup uzun uzun baktım karnıma, ne yapacağımı bilemeden. Umutla belki de öyle değildir dedim. Ama öyleydi."

Dinlerken göğsünün içinde kalbinin sıkıştığını hissediyorsun, arkadaş olarak bu kadar beceriksiz olduğun için kızıyorsun kendine. Keşke hissettiği sıkıntıyı alabilseydin üzerinden.

"Ondan bir nesneymiş gibi bahsetmek istemiyorum." diyor, kendi kendine konuşuyormuş gibi.

"Şu an kalbi atıyor olabilirdi, biliyorsun canlıydı o. Bir nesne değildi."

"O senin bebeğindi."

"Evet." diyor kederle. "Öyleydi."

Derin bir nefes alıp dizlerini kendine çekerek kucağına koyuyor başını. Saçlarını okşuyorsun, belki birazcık rahatlar diye düşünüyorsun ama bunu daha çok kendin için yapıyorsun çünkü onun yükünü hafifletmek, teselli etmek, acısını azaltmak için gerçekten bir şey yapıyor olmayı istiyorsun.

Daha yaşlı, daha farklı görünüyor şu an. Yıkılmış. Son 3 yılını birlikte geçirdiğin o tanıdığın kızdan eser yok.

"Anladım başıma gelecekleri." diyor, sesi titreyerek.

"Sabah uyandığımda yolunda gitmeyen bir şeyler vardı. Göğüslerim. Göğüslerim haber verdi bunun olacağını. Hamile olduğumu öğrendiğimde çok şişkinlerdi. Dokunmak isteği uyandırıyordu hep. Ağrı falan yoktu, sadece daha iri ve farklıydılar. Anladım ki bedenim içimde büyüyen bebeğe göre hareket ediyor. Bu sabah kalktığımda normale dönmüşlerdi."

Duraksıyor.

"Çoktan başlamıştı. Bebeğimi kaybediyordum. Kasılma da vardı ama bir yerde okumuştum. Erken dönemde hafif kasılmalar normaldir diyordu. Hafif kasılma ile gerçek kasılma arasındaki farkı nasıl anlayacaksın? Orası belli değil."

"Evet." diyebiliyorsun sadece. Ağzından çıkan tek kelime bu.

"Google araştırması yaptım bir sürü." diyor gülmekle ağlamak arasında bir tonda.

"Steve, hamilelikle ilgili bir sürü uygulama indirtmişti bana," ilk kez o an gülümsüyor, "Bebeğimizin gelişmesini izleyelim diye. Hiçbiri bu konudan bahsetmiyor tabi." ve tekrardan yüzü düşüyor.

"İnsanları endişelendirmek istemiyorlardır."

"Evet. Pek marazi olur böyle."

"Aynen." diyorsun.

Sessizlik.

"Etrafı temizlemem gerekecek."

"Steve ile konuştun mu?" diye soruyorsun. Onun ismi geçince, 'sorsam iyi olur' diye düşünüyorsun.