Nadine's POV
Weeks had passed pero ni isa hindi namin pinag-usapan ni Megs ang tungkol sa nangyari noon sa akin. Siguro ramdam niyang ayaw ko pang pag-usapan yun kaya hinayaan nalang niya ako. Someday masasabi ko din 'to sa kanya. Hindi pa kasi niya alam yung tungkol dito. Alam niya pero yung alam lang niya talaga is yung hindi ako makamove on dun sa ex ko na hindi ko pinangalanan sa kanya kasi nga gusto ko ng kalimutan yung taong yun. Masasabi ko din 'to sa kanya. Sa tamang panahon at sa tamang oras.
Wala namang special na nangyari sa mga nagdaang araw. Yung babae niya? Ayun palagi kong iniiwasan. Ayoko kasi ng gulo e. Kahit na sabihin pang sa kanila itong school, wala akong paki. Ayoko lang talaga makipag-away sa mga walang kwentang bagay. Pero pilit parin niya akong ginugulo kahit na wala naman akong ginagawa sa kanyang masama. Ano kayang problema ng babaeng yun.
'Baka insecure lang yun sayo bes. Mas maganda ka kasi sa kanya.'
Sabi naman ni Megs sakin. Siguro nga insecure lang yun o sadyang wala lang talaga siyang magawa sa buhay niya? Pero nakakapagtaka parin kung bakit niya ako inaaway. Nasa kanya na nga yung mahal ko e. Nasa kanya na din yung lahat. Tao talaga oh. Di makontento.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Papunta akong canteen ngayon dahil nagugutom na ako dahil hindi ako nakapag-almusal kanina sa pagmamadali ko. Tulog mantika talaga kasi ako. Pasensiya naman.
"Ate pabili nga po ng isang spaghetti, isang sandwich, isang fries, tsaka isang royal." Sabi ko kay ate na nagbabantay.
"Ito na po." Sabay abot niya sakin ng pinamili ko at nagbayad naman ako.
Naghanap ako ng mauupuan ko at salamat naman at may bakante pang isang mesa. Sa gitna nga lang. Oo. Sa gitna talaga. Hayaan nalang. Gutom na talaga ako e. Pagkaupo na pagkaupo ko, linantakan ko na agad yung pinamili ko. Hindi naman halatang gutom ako no? Kain dito. Kain doon. Sarap sarap. Yum. Yum. Yum. *.* ^_^
"Excuse me miss."
Hmmm. Sarap talaga. Papikit-pikit pa ako niyan habang kumakain. Sarap talaga e. Sorry naman.
"Ahh excuse me miss. Hello! EHEM!"
May kumakaway sa harap ko. Teka! Teka! May kumakaway sa harap ko? O_O
Bigla kong naitapon yung kinakain ko dahil sa pagkabigla ko. Naku sayang naman nung pagkain. :(
"Cough! Cough! Cough!"
"Ayy hala teka teka miss. Ito! Ito tubig oh." Binigyan niya ako ng tubig at agad ko naman 'tong ininum.
Bigla naman uminit yung pisngi ko. Ayt naman Nadine. Nakakahiya ka. Nasa canteen ka. Wala sa bahay. Nakakahiya yung ginawa mo. Para kang bata kung kumain. *pout*
"Salamat" Sabi ko sa kanya ng nakangiti.
Kinalma ko muna yung sarili ko bago ako magsalita ulit. "Ahh teka. Ako ba yung tinatawag mo? Ano pala yun?" mahirap na baka sabihin nitong assuming ako diba? Gwapo pa naman.
😁
"Ahh oo. Makikiupo sana kasi ako dito kasi wala ng ibang bakante pero mukhang naistorbo yata kita. Sorry. ^_^V" sabi niya. With matching sweet smile. Omo!O_O. Kahit naistorbo mo ako ayos lang ang cute mo naman kasi e ^_^
"Baka tumulo na niyan yung laway mo sa kinakain mo. Subrang gwapo ko ba?" he chuckled at umupo na din.
Natauhan ako dun sa sinabi niya kaya naman bigla kong inayos yung pag-upo ko at naramdaman ko namang mas uminit pa yung mukha ko. Bat kasi natulala ako sa mukha niya e? Bat kasi ang gwapo niya? Aiiisshh Nadine. Nakakadalawa kana. Nakakahiya na subra.
BINABASA MO ANG
A Girl Who Can't Move On
Teen FictionMahirap mag move on lalo na kung mahal na mahal mo yung taong yun. Pero paano ka nga ba makakapagmove on kung lagi mo siyang makikita? Makakamove on kapa kaya? O ipaparamdam mo uli sa kanya yung pagmamahal mo? Para magkabalikan kayong dalawa? Ano ka...