7: Marije

451 17 4
                                    

Bolstaart komt de slaapzaal binnen. 'Kinderen, we gaan een voorstelspel doen met de andere klas.'

Ik kreun. 'Moet dat mevrouw?'

'Maa dan is die jongen er weer!' zegt Lisa.

Ik krijg meteen een lach op mijn gezicht. 'Grapje mevrouw we komen er al aan.'

Ik heb er nu al zin in. Ik ben benieuwd naar die klas. Of nou ja, ik ben benieuwd naar die jongen. Hoe hij heet, wat zijn hobbys zijn, dat soort dingen. Wat past er mooi bij Marije? Eehh.. Tim? Neh. Quinten? Kan wel. Torsten? Ja dat klinkt wel oke...

Oke Marije je bent echt gek. Je hoeft helemaal niet over dit soort dingen na te denken, hij ziet je toch niet staan.

Wat?! Dat weet je nog helemaal niet. Misschien vindt hij haar wel leuk? Waarom zou hij haar anders aanstaren met een grijns?

Misschien omdat hij vond dat ze er raar uitzag?

Dat zou heel onrespectvol zijn.

Hij is waarschijnlijk gewoon zo'n badboy die al heel veel meisjes heeft gehad en haar alleen maar in bed wilt krijgen.

Oke stop. Ik ga gewoon nu naar dat voorstelding en dan zie ik het wel.

Waarom, waarom, WAAROM?! Waarom moet hij zo knap zijn? Of nee beter gezegd, hoe is het mogelijk? Volgens mij heeft hij me nog niet gezien... Hij moet nu hard lachen om waarschijnlijk een grap van de jongen naast hem. Ik denk dat dat zijn beste vriend is, ik zag ze ook al samen bij de bus meen ik me te herinneren. Zijn ogen kijken nu een beetje rond. Ze zijn zo blauw. Zo hemelsblauw. Hemels. Zijn ogen haken zich in de mijne en hij blijft me een tijdje aankijken. Langer dan normaal. En hij moet weer grijnzen. Wacht ik heb toch niet weer mijn mond open staan?! Oke. Jawel dus. Waaaaarrrooommm nou weer. Ik schaam me dood. En ik krijg alweer een kleurtje. Maar wacht, hij ook?! Zie ik hem nou blozen?!

'Oke dames en heren. Ik ben meneer Binkhaan, ook wel Binkie genoemd. Ik ben de mentor van deze klas.' Hij wijst de klas van de jongen aan.

Ik zal het me wel verbeeld hebben. Hij bloost vast niet snel, en al helemaal niet om zo'n meisje als ik.

'En dit hier is...'

'Hallo mensen ik ben mevrouw Bostra. Ik ben de mentor van deze klas hier.' En ze wijst ons aan.

Waarom hebben zij zo'n coole mentor en wij zo'n oude doos? Oke ze is best aardig maar ze is al rond de 60. Hun mentor is pas 25 of zo.

'Oke kinderen hoe het werkt: je zegt je naam, je leeftijd, een paar hobbys en iets speciaals over jezelf. En we werken van links naar rechts. Maar eerst wil ik dat jullie allemaal naast iemand van de andere klas gaan zitten. Nu heeft de klas van mevrouw Bostra maar 18 leerlingen, en wij 29. Dus leerlingen van het Sint-Maartens college, zorg ervoor dat je sowieso naast één iemand van het Atheneum Achilles zit. Nou, ik zeg verplaatsen!'

Oh god alsjeblieft laat die jongen niet naast mij zitten. Of wel? Nee want dan weet ik niet wat ik moet zeggen! Oh god. Hij komt deze kant op. Recht op mij af.

Lisa stoot me aan. 'Hij komt eraahaannn...' zegt ze met een grijns.

Oh god. Hij komt echt hierheen.

'Hallo ik ben Jasper. Is het oke als ik hier kom zitten?' vraagt de jongen die dus blijkbaar Jasper heet.

Jasper en Marije. Marije en Jasper. Dat klinkt best oke.

Hij kijkt me met een vragende blik aan.

Oeps. Heb ik nog niet geantwoord?

'Eehh ja tuurlijk,' zeg ik met een blozend gezicht.

Hij gaat tussen mij en Lies zitten. 'En hoe heet dit mooie meisje naast mij als ik vragen mag?'

Hij heeft het natuurlijk tegen Lisa. Wie noemt mij nou mooi? Bovendien is dit echt zo'n "badboy" uitspraak. Daar ga ik dus echt niet voor vallen! Wacht hij kijkt mij aan. MIJ?! Bedoelde hij echt mij?

'Eeh sorry had je het tegen mij? Ik ben Marije,' zeg ik en ik geef hem een hand. Hij kijkt me recht aan.

God die ogen. Daar kan je letterlijk in verdrinken. Ik moet alweer blozen. God waarom nou toch. Hij kijkt me weer met die grijns aan. Nee niet weer. NIET WEER. Wat heb ik toch met mijn mond open laten?!

'Wat heb je toch met je mond open laten staan?' vraagt hij alsof hij mijn gedachtes kan lezen.

'Eehm tortelduifjes mag ik er nog even tussendoor?' vraagt Lisa.

Moet zij nou altijd het moment verpesten?

'Ik ben Lisa. En ik heb al genoeg over je gehoord Jasper.' Ik werp haar een vernietigende blik toe.

'Oh ja joh? Wat dan zoal?' vraagt hij haar met een grijns.

Die grijns! Die verdomde grijns! Alleen daardoor smelt ik al helemaal.

'Kan je beter aan Marije vragen vind je niet?' zegt Lisa en ze draait zich om naar haar buurman.

Hij kijkt mij weer aan. 'Dus vertel?'

'Niks joh,' zeg ik waarna ik met een bloos naar de vloer kijk.

'Oke dames en heren. Iedereen een plekje gevonden zie ik? Dan beginnen we hier bij Hannah,' zegt Binkhaan.

Een mooi meisje staat op en begint te vertellen.

Zie je wel! Met zo'n mooi meisje als die Hannah in zijn klas valt hij toch nooit voor haar!

Zoals ik al zei, dat weet je toch helemaal niet!

Jawel dat is best logisch.

OKE NU ECHT STOPPEN GEDACHTES! Ik kan hier niet tegen uugh.

Doen, durf of de waarheid?- VOLTOOID✔Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu