Dramione Obsessed *Düzenleniyor*

~ 11 ~

-Hermione-

"Gideceksin değil mi? Dean, o seni seviyor ve sende ona gideceksin."

"Hayır. Ama öyle olsa bile bunun seni ilgilendirdiğini hiç sanmıyorum."

"İlgilendiriyor Hermione."

"Bana bunu yapmayı kes!"

"Sana bir şey yaptığım yok!"

"Beni sevdiğini söylüyorsun sonra unutturuyorsun, sadece Dean'a sarıldım diye bana Bulanık diyorsun. Seni cidden anlamıyorum Draco!"

"S-sen nereden biliyorsun unutturduğumu?"

"Tabi ki biliyorum, sen unutturmadan önce önleyici büyüyü yaptım!"

"Peki öyleyse bu sefer söylemek yerine gösteririm!"

"Sen neden bahsediyors-"

Daha cümlemi tamamlayamadan hayatımda ikinci kez Draco Malfoy'un dudaklarını, dudaklarımda hissettim. En sonunda geri çekildiğimizde aynı anda fısıldadık,
"Seni seviyorum."

Bundan sonrası nasıl olacaktı bilmiyordum ama hayatımda hiç olmadığı kadar mutlu hissediyordum.

-Draco-

"Seni seviyorum."

Sonunda bunu söyleyebildiğim için rahatlamıştım. Ama beni asıl mutlu eden onun da beni sevmeseydi. Ve sonra sol kolumda dayanılmaz bir acı hissettim. Son bir aydır bu defalarca oluyordu ama neden? Kendimi çok zorladım belli etmemek için. En sonunda koltukta bana sarılıp uyuduğunda ne yapmam gerektiğini düşünüyordum. En sonunda düşünmekten sıkılınca Harry'ye kısa bir not yazıp yolladım. Uyuyorsa bile uyanana kadar not ses çıkaracaktı.

"Harry benimle acilen gölün yanında buluşman gerek.

-Draco."

Beni şaşırtan şey daha beş dakika olmadan cevabının gelmesi oldu.

"Eğer gölün yanında romantik bir gezi istiyorsan bir kıza yazmalıydın bunu dostum! Her neyse beş dakika içinde orada olurum."

Gölün yanına gidince beklemeye başladım. Kimse gelmediği halde sesler geliyordu. Sonra Harry görünmezlik pelerininin -of ne saçma kelime be fjhfkhf- altından çıkınca ürktüm.

"Evet Draco seni dinliyorum."

"Bir sorun var Harry. Son haftalarda defalarca kolumdaki işaret yandı. Bu mümkün değil, onu yok ettin?"

"Ah Draco bunu öğrendiğim iyi oldu. Yara izim, acıyor. Kabuslar görüyorum yine. Ama belirsiz şeyler ve kesinlikle Voldemort ile ilgili değil bunu biliyorum. Aramızdaki bağ gittiği, o öldüğü halde neden acıyor bilmiyorum. Birileri var buna sebep oluyor ve sanırım bunu bulmalıyız."

"O zaman yarın McGonagall'a gidip konuşsak? Sizin şu Yoldaşlık şeyinde ki insanlar bir şey bulamaz mı?"

"Yoldaşlık'tan bunları bilecek kimse kalmadı ki. Bir tek McGonagall, Kingsley ve Weasley'ler var. Kingsley ve Arthur'u bundan haberdar edemeyiz, bakanlık karışır. Evet McGonagall en iyisi. Keşke Dumbledore ya da Snape burada olsaydı. Bekle! Portreleri! Onlara sorabiliriz."

"Tamam yarın öğle arasında McGonagall'a gidelim. Ama şimdilik kimseye söyleme. Hermione'nin endişelenmesini istemiyorum."

"Ona değer veriyorsun değil mi Draco?"

"Fazlasıyla Potter. Hayatımda değer verdiğim az insan var ve annemden sonra Hermione çok önemli benim için."

"Anlaşıldı Malfoy. Tuhaf bir ikili olduk ha? En son ikimiz konuştuğumuzda okulun onarımını yapıyorduk."