Dramione Obsessed *Düzenleniyor*

~ 15 ~

-Draco-

Pek fazla iyi biri sayılmam, kolumda bir Ölüm Yiyen İşareti var falan filan. Geçmişte insanlara çok acı çektirdim, beni seven kızlarla alay ettim, insanları küçük düşürdüm, sevdiğim kıza 'Bulanık' dedim. Yani Lucius Malfoy'un oğlunun yapması gereken her şeyi yaptım. Ama geçmişe baktığımda herkesin sandığı gibi mutlu bir hayatım yoktu.
Bu yıla kadar hiç gerçek arkadaşım yoktu. Elbette Pansy vardı ama yakın arkadaşım diyebileceğim biri değildi. Annem beni çok severdi, çok fazla. Ama asla insanlar arasında sevgisini göstermeye izni yoktu.
Küçükken, gece korkunca asla anne ve babamın ortasında uyumadım.
Hiç ne istediğimi sormadılar, hayatımı onlar yönetti.
Hogwarts'taki ilk yılım başlamadan babam beni kenara çekip konuştu, "Ne yaparsan yap bir kanı-bozuk ya da bulanık ile arkadaş olma! Slytherin dışında kimseyle samimiyetin olmasın. Tanıdığımız "kişilerin" -burada Ölüm Yiyenlerden bahsediyordu- çocukları ile arkadaşlık yap. En önemlisi Draco, sakın aşık olma!"
Söylediği şeyleri yapmaya çalıştım, ta ki dördüncü sınıftaki baloya kadar.
**********
"Bu Granger mı?"
"Oha Krum ile mi gelmiş?!"
"Ne kadar güzel.."
Herkes ona şaşkın ve imrenerek bakarken o utangaç ve masum bir şekilde kafası eğik yürüyordu. Hiç unutamadım, gecenin sonunda ağlıyordu. Belki yanına gitsem her şey daha farklı olurdu. Ama sadece onu uzaktan izledim, o geceden sonraki yıllarda yaptığım gibi. Ve sonra ayağa kalktı. Önce elbisesini düzeltti ve sonra saçlarını. En son yüzüne sahte bir gülümseme yerleştirerek salona yürümeye başladı. Ve asla bilemedi, benim o gece ona aşık olduğumu.
**********

Elbette Hermione başkasını severken bana bakmazdı. En azından ben öyle sanıyordum.
Yardıma ihtiyacım vardı, birilerinden sevgi görmeye. Öyle yalancı şekilde değil ama, beni gerçekten sevecek ve gitmeyecek birini istiyordum. Korkağın tekiydim, battığım bu çöplükten kurtulmak için bir yardım bekliyordum. Ve sonra bana gerçekten yardım etti.
Hayatım da hiç bu kadar sevgi gördüğümü hissetmedim, onun hayatıma girmesiyle aynı zamanda ilk defa dostlarım oldu. O, Merlin'in bana mucizesiydi. Ama sonra ben bir kıskançlık uğruna onu kaybettim. Belki o gece onu dinleseydim şuan beraber uyuyor olurduk. İki aydır dudaklarını, kokusunu, saçlarını özlemiştim. Yarın görüşecektik ve biliyordum ki yarın benim son şansımdı.

-Hermione-

Merlin Aşkına! Karşımda sürekli üzerindeki gelinliği düzelten Ginny o kadar güzel görünüyor ki! İstemsizce aklıma Draco geliyor, belki bizde evlenebilirdik ha? Gözlerim dolmaya başlarken bugün olmaz dedim. Tam iki aydır ondan ve herkesten uzaktaydım. Şimdi düğün için geri döndüğümde onları ne kadar özlediğimi farkettim.
Üstümde toz pembe kısa bir elbise var, Pansy tasarlamış bizim için. Diğer kızlarda da aynı renk farklı model elbiseler var. Ama Ginny o kadar güzel ki!
Şuan yeminler etmek için karşılıklı duruyorlar ilk Harry başlıyor,
"Hayatımın hiçbir anında seni yanımdan ayırmayacağıma, kendi canım pahasına seni koruyacağıma yemin ederim. Seni hayatımın sonuna kadar seveceğim."
"Hayatım boyunca seni seveceğime yemin ederim. Sen istesende asla gitmeyeceğim."
Yeminlerini ettiklerinde istemsizce gözlerim doldu. Ne olurdu sanki o gece Draco beni dinleseydi? Aklıma geldikçe sinirleniyorum.
**********
"Iım Hermione biraz konuşabilir miyiz?"
"Elbette."
Draco yanımdan ayrılır ayrılmaz gelmesi beni tedirgin etse bile kaç yılın hatırı var diye konuşmak için terasa geldim. Ve işte o an her şey oldu.
Dean'ın beni kendine çekip öpmesi.
Draco'nun sinirle bize yaklaşması.
Beni hızla çekeleyip başka yere getirmesi.
**********
İstemsizce ürperirken karşımda Draco'yu gördüm. Etrafıma bakınca herkesin dans ettiğini görüp elini tuttum. Biz yavaşça dans ederken ilk o konuştu,
"O gece gerçekte ne olduğunu anladım Hermione. Senden yıllarca özür dilesem belki affetmezsin ama lütfen, sensiz yapamıyorum. İlk defa birine kalbimi açtım, ilk defa aşık oldum. Lütfen beni bırakıp gitme Hermione."
Cevap veremedim, veremezdim. O an doğru olduğunu düşündüğüm şeyi yaptım. Parmak uçlarımda yükselip Draco'yu öptüğümde herkesin bizi izlediğini ve şuan alkışladıklarını farkedince başımı Draco'nun boynuna gömdüm.
Huzur dedikleri bu olmalı?