Kapıyı kapatmaya çalıştım ama olmadı.Mihrimah korkarak yanımıza gelip amcasına baktı.Mihrimah Arkan'ın dizlerine vurdu."Bırak annemi amca bırak!" Arkan onu da itti.Kızımı ittiği elini ısırıp karnına tekme attım.O acı içinde yerde kıvranırken ben de kızımı alıp kaçtım.Bi baktım ki arkamızdan geliyor daha hızlı kaçtım.Ama sonra kaçamadım.Saçımdan tuttuğu gibi bizi arabaya tıktı.Çığlıklarımıza koşup kimse gelmedi.Kimse bize yardım etmedi.
Sonunda onları alıp evimize doğru yola çıkmıştık.Ahu yerinde durmuyor çırpınıyordu."Yeter artık!Yeter!Bizi bırakacaksın duydun mu beni!Kardeşin bitti sen başladın."deyip direksiyonu elimden alıp bir sağa bir sola kırmaya başladı.Başaramadım!Direksiyonu kurtaramadım.Araba uçurumdan taklalar atarak uçtu.Sanki her şey ağır çekimdeydi.Havada uçuşan cam kırıkları.Biz ise cam kırıkları gibi bir ordan bir oraya gidiyorduk.Alp'in yedek arabasını aldığım için aynaya sıkıştırdığı aile fotoğrafı üzerine kan konarak uçup gitti.Ahu'nun başı bir ara omzuma geldi.Kaç kere takla attık hesap edemedim.Mihrimah'ın çığlıkları da kesilmişti artık.Araba sonunda durdu.Ahu'nun başı kan içindeydi.Mihrimah arabanın içinde yoktu.Sanırım camdan fırlamıştı.Daha fazla dayanamadım.Ben de gözlerimi kapadım.
Gözlerimi açtığımda Ela başımda bekliyordu.Gözleri yaşlı beni bekliyordu.Onu dinlemek istemiyordum.Yataktan çıkıp üstümü giyindim.Kolum kırık boynuma sargılıydı.Üzerime mont geçirip dışarıya fırladım.Herkes bön bön bana bakıyordu.Gözyaşlarım akıyordu.Ama inanmak istemiyordum.Mihrimah iyiydi.Dışarıya çıktım.Alp'in suratı donukdu.Dağ gibi karşımda durdu çekilmedi"Kızım nerde?" Arkan suratı çizikdi hep.O da ağlıyordu"Sen yaşıyorsun.Taaaammammm!Güzel.Kızım nerde?Alp?Yavrumuz nerde?"Alp susuyordu."Alpppppp!Kızım nerde?Yavrum nerde?"Önümden çekilip hastaneden çıkarılan tabuta baktı.Kafamı iki yana salladım.Olmazdı.Benim yavrum daha çok küçük.Saçmalamasınlar!Küçük çocuklar ölür müydü hiç?"Allah rahmet eylesin.Allah annesine babasına sabır versin."sesim titriyordu."Ben gideyim.Yukarıya kızıma bakayım.Acıkmıştır o şimdi.Hangi katta?....Alp!Yavrum nerde?"deyince beni omuzlarımdan tutup tabutun önüne attı"Tabutun içinde!"deyince dünyam başıma yıkıldı. Arkan bana bakıyordu.Başını sağa devirip dudağını uzattı.Tabutun başındaki kişiye baktım.Umut?Niye ağlıyorsun diye onu sarsmak istedim ama yapamadım."Olmaz!Ya saçmalama ne diyorsun?O daha çok küçük!"o bakışlarla beraber gerçekle yüzleştim.Ben şimdi ne yapayım?Saçımı mı yolayım?Etlerimi mi keseyim?Başımı taşlara mı vurayım?Benim yavrum gitti!Benimle beraber gün görmemiş kızım gitti.Ruhum gitti bu çilekeş bedenim kaldı geriye.Benim yavrum gitti.Bu rahimde can buldu deyip rahmime yumrukları indirdim.Bu göğüsten süt içip karnı doydu diye göğsüme vurdum.Defalarca.Bu saçlarla kuaförcülük oynamıştı!Saçlarımın tellerini tek tek yolmaya başlayınca Umut beni durdurdu."Yapmaz!Gitmez!Gitmez benim kızım gitmez!Annecim yapma nolur!Beni bırakamazsın!Umut gidemez Arkan!Alp bir şey yap Ela!Lütfen."bacaklarıma vurdum!Madem bu kadar erken gidecekti benden niye rahmime düşmüştü niye sütümü emmişti neden saçımla oynamıştı neden bu bacaklarla ona koşmuştum nedennnnn!Benim yavrum gitti.
Mihrimah'ın öldüğünü öğrenince Ahu kendini çok hırpaladı.Saçlarını yoldu kendine vurdu ama fayda etmedi.Giden geri gelmezdi.Bir gün içerisinde hem Mehtap hem kızımız yerine koyduğumuz Mihrimah gitmişti.Ahu cenaze arabasına bakıp iç çekiyordu.Onun saçlarını okşadım.Bana bakmadı bile.Şimdi ne olucaktı?Ahu nasıl devam edecekti?
Mezarlığa geldik.O minicik tabutu açıp benim yavrumu kefeniyle çıkardılar.Onu buraya mi gömücektik?Evinden kilometrelerce uzağa mı?O tek başına çok korkar olmaz ki!Herkesden önce ben davranıp mezara ilk ben indim.Mezara uzanıp kefene sarılmış kızımı kucağıma istedim."Alp!Alp lütfen!Ver.Onu ilk bana verdiğin anı hatırlıyor musun?Böyle uzanmıştım.Sen kucağıma vermiştin?Hadi lütfen."Alp gözyaşlarını silip beni mezarın içinden aldı ve yere bıraktı.Kızımı yerin bin kat altına soktular!Üzerine toprak attılar."Atma!Atma nefes alamaz!Atma!Bırak!A güzel kızım benim.A güzel çocuğum benim!A yavrum ah!Annem!Annem yapma evlâdım yapma!Güzel kızım.Minik kızım.Küçücük kızım benim küçücük yavruuuum! ALLAH'IM!Geri ver nolursun! Geri ver yavrumu kurban olduğum geri ver!"deyip toprağı dövdüm ama ne çare?Nerde görülmüş toprağın geri verdiği?Gidenin geldiği?
Onu bırakamazdım.Ama belli ki başka bırakmayanlarda olucak.Alp otelin lobisinde volta atıyordu"Abi!1 ay önce karım olan kadın!Yatağımda olan kadın bana el gibi ben bunu kaldıramam!Ahu gelicek benimle başka çare yok.Ben ona bir kere el sürdüm o benden kurtulacağını mı sanıyor?Bu sefer o metres olucak."deyince içimden güldüm."Kadın evlat acısıyla yanıyor.Şuan seninle mi gelicek sanıyorsun?"Alp sinsice güldü"Ona soran kim?Bir Mihrimah gider başka Mihrimah gelir.Ben ona bi çocuk daha veririm sen merak etme."deyince kan beynime sıçradı"Ulan o ölen bebe senin beben it oğlu it!Sen nesin lan nesin sen!"deyip durakladım.Bana ağır adımlarla gelmeye başladı"Ne yapayım abi?Kızım öldü diye ondan vaz mı geçeyim?"deyince bu işten vazgeçmeyeceğini anladım.Ama Ahu artık benimdi.Ona ben sahip olmuştum."Tamam.Vazgeçme ama sakin ol!Ela'yı al git eve.Ben onu alıp Istanbul'a getireceğim."Alp gözlerini devirdi.
Umut beni otel odasına sokmuş beni başımda bekliyordu.Gözlerim tavana dikili öylece duruyordum."Umut?Beni özlemiş midir?Korkuyor mudur tek başına?Toprağın altında ağlıyor mudur yavrum?"deyince Umut ağlamaya başladı"Hayır.Ben inanıyorum ki Mihrimah ile Mehtap bulutların üzerinde oyun oynuyorlar."Mehtap ne ya?Bana ne Mehtaptan?O gidebilir.Benim kızım gidemez.Benim yavrum minik."Yaaaaaaaaaa!Oynamıyor bir şey!Anlamıyor musun?Öldü!Canı çıktı benim yavrumun.Cesedini göstermediniz bana!Cesedini!Ben son kez öpüp koklayamadım."deyip yataktan fırlayıp Alp'in odasına gittim.Alp belli ki odasına yeni girmişti.Içeriye girip Alp'e hesap sordum."Neden?"Alp gözlerini kırpıştırdı."Ne neden?"sesim ağlamaklı çıkıyordu"Neden yavrumu son kez göremedim ben?Neden başını öpemedim?Neden neden neden neden?Neden çocuğumu yıkayamadım ben sen neden yaptın bana bu kötülüğü?"deyince eliyle ağzımı kapattı.Elini ittirdim."Ahu'm?Haklısın.Çoook haklısın."gözlerimi açtım"Haklıyım...Çok haklıyım...Haklıyım."Alp elini boynumda gezdirdi."Aaaaah.Ahu'um ah!Seninle ilk günlerimizi hatırlıyorum.Şuan ki günlerimize bakıyorum kahroluyorum sevgilim ölüyorum."başıma tokat attım."Peki bunların sebebi kim!Beni aldattın,saplantılı aşkına kurban ettin ailemizi,dövdün,kaç kere tecavüz ettin,kızımı aldın benden,yetmedi boşadın,o da yetmedi..."Alp gözlerini açtı"Ne?Daha başka bir şey yapmadım ben!"boynumu yana eğdim"Abin.."dedim.Gözlerimi yumup bir avazda söylemek istedim.
*Sizce Ahu söyleyecek mi?Yoksa Arkan pisliğinden intikam mı alacak?
