Цус сорогчдын ахлах сургууль /Дууссан/

2. Түүнтэй танилцсан нь❤ + сорилт

Хүн болгон сургуульдаа хоцрохгүйн тулд яаран гүйлдэнэ. Би ч мөн адил хоцрохгүйг хичээн хар хурдаараа гүйнэ. Гэтэл гэнэт нэг юм мөргөөд унах нь тэр

Би: өвдөж байна. *ёолох* Тэр залуу харин тоосон шинжгүй
...: Зүгээр биздээ... Уучлаарай гээд цааш яваад өгөв. Миний толгой хагартал өвдөж байлаа. Түүний араас харвал их өндөр, их зантай явж байхыг нь харвал мэдээж сургуулийн захирлын хүү Чанёол байлаа. Тэр яагаад надад тийм хүйтэн хөндиы харьцдагийг би ойлгодоггүй юм. Магад бусадтай ч бас ингэж харьцдаг байх.

Арай гэж багшийг ангид орж ирэхээс өмнө ангидаа орж ирээд суутал хажуунаас
Бэкхён: Зүгээр үү? Бие чинь өвдөж байгаа юм шиг харагдаж байна?
Би: Зүгээрээ харин сая санамсаргүй явж байгаад л...

*Цус сорогчид гэмтсэн тохиолдолд өөрсдийгөө маш хурдан эмчилдэг*

Хичээл эхлээд удаачгүй байхад өвчин маань арилж байлаа...

Хичээл дуусан дуустал Бэкхён хажуунаам инээдтэй юм ярьсаар хичээл ч нэг мэдэхэд дуусчихсан дотуур байр луугаа харих гээд алхаж байлаа.

Яагаад ч юм толгойд өнөөх Чанёол л бодогдоно. Яагаад тэрнийг бодоод байгаагаа өөрөө ч ойлгохгүй байлаа.

Эргэн тойрноо ажиглан явж байтал ойд нэг цус сорогч явж байхыг хараад шууд л Чанёолыг гэж мэдсэн юм. Би эргэлзэлгүй ой руу түүний араас явтал

Чанёол: Намайг дагахаа больж болохгүй юу?
Би: *сандрах* аа.. юу..лдаа би нөг-өө зүгээр л ойд чамайг байсан чинь хөл өөрийн эрхгүй ийшээ ирээд тэгээд нөг.өө *ээрч муурах*
Чанёол: Өглөөний явдалд уучлаарай, тэр үед яарч байсан болохоор....
Би: Зүгээрээ *чанга орилох* "яагаад ч юм дотроо би баярлаж байлаа"
Чанёол: Хоёулаа сайн танилцах уу?
Би: Тэгье *газар суух* Тэр ч бас миний хажууд суулаа. Бид хоёр маш бүр маш ойрхон байсан нь намайг догдлуулж байсан юм.
Чанёол: Би чамд хүчээ үзүүлэх үү гээд гаран дээрээ жижигхэн гал гаргаж надад үзүүлээд *над руу харан*
Чанёол: Одоо чи...
Би: Босч зогсон *алга болоход*
Чанёол: Гайхалтай *алга таших*
*Бид хоёр сургуулийн хамгаалалтан дотор хүчээ ашиглахыг хориглодгийг мэдэх ч яагаад ч юм би тэрэнд итгэж байсан юм*
Чанёол: Маргааш маш чухал хичээл орно бэлтгэлтэй байгаарай.
Би: Ямар хичээл???
Чанёол: Хүчээ ашиглан тулалдах энэ хичээл долоо хоногт нэг ордог. Тэд бидний хүчийг ахиулахыг хүсдэг мөн биднийг хүчээ зөв зүйлд зарцуулахыг заадаг юм.
Би: *толгой дохин* одоо явахгүй бол болохгүй байх
Чанёол: Чи түрүүлээд яв гэв.
Би анх удаагаа л түүнийг надтай ингэж ярьснаас болоод би их аз жаргалтай байлаа. Өрөөндөө ороод түүний тухай бодон хэвтэнэ. Цус сорогчдод оройн цагаар хичээл ордог учраас бид нар өдөр унтдаг гэсэн үг.

Өглөө хичээлдээ явж байхдаа сандрал, догдлол хоёрыг мэдэрч байсан юм. Би яагаад түүнд татагдаад байгаагаа ойлгохгүй байна.

Хичээл дээр бид нарыг хамгаалалтын цаад талд гаргаж тэнцүү гэсэн хүчтэй хүүхдүүдийг хооронд нь өрсөлдүүлж байлаа.
Эхний ээлж энэ бол Чанёол Чэн энэ тулаан маш ширүүн болсны эцэст Чанёол яалсан юм.
Багш: Аргагүй л Захирлын хүү *түүнийг магтах* Би ч бас дотроо баярлаж байсан юм.
Хоёрдугаарт: Кай Кёнсүү энэ тулаанаар Кёнсүү ялсан.
Гуравт: Бэкхён Сэүн энэ тулаан маш удаан болсон бөгөөд Сэүн ялсан.
Дөрөвт: Сухо Шиүмин нэг нь хөлдөөх нэг нь усны хүчтэй бол мэдээж хөлдөөх нь л ялах байх. Шиүмин ялсан юм.
Дараагийн тулаан: Энэнд Лэе бид хоёрыг өрсөлдүүлсэн гэхдээ тэрний хүч бол анагаах мөн ганц эвэрт болж хувирах харин би үл үзэгдэж нисэх хүчтэй. Би ялсан. Ингээд бүх хүүхдүүд өрсөлдсний эцэст бид буцаад хамгаалалт руугаа орсон юм. Бүгд л өөрсдийгөө ямар сайн байсныг магтаж байхад бид дотроо Чанёолыг л бодно. Бэкхён хажууд ирээд
Бэкхён: Чи өнөөдөр их мундаг байсан шүү. Би чамайг ийм хүчтэй гэж төсөөлсөнгүй. Эмэгтэй юм байж *намайг шоолох*
Сэүн: Та яагаад түүнийг шоолоод байгаа юм? Тэр мундаг л байсан. *мөрөн дээр гараа тавих*
Чэн: Хүсвэл бид чамтай цуг сургууль руу явж бас дотуур байр луу ч гэсэн цуг явж болох уу?
Сэүн: Аа ах минь *маш чангаар инээх*
Харин би тэдний яриаг сонсохын зэрэгцээ Чанёолыг л ажиглаж байлаа. Чэний хэлсэнчлэн тэд намайг дотуур байрлуу оруулчихаад
"Маргааш сургуульдаа явахдаа энд хүлээж байя" гээд инээмсэглэв. Амьдралынхах турш тэдэнтэй л цуг баймаар....