"Kime baktınız hanımefendi?" Sesin geldiği yöne baktığımda yandaki evdeki yaşlı kadın olduğunu gördüm. Merakla ona sordum. Gergindim.
"Ben... Burada oturan..." Ne diyeceğimi bilemedim. Sonra dudaklarımın arasından "Karısıyım, tatildeydim sürpriz yapmaya geldim." Kelimesi çıktı. Ah Füruğ, sen olsan bu yalanı söyleyen dudaklarımı öpücüklerinle cezalandırırdın.
"Ah kızım, dün gece bir ambulans geldi. Alıp götürdüler adamı."
Ellerimle bir yerlere tutunmaya çalıştım. Ya da ellerim Füruğ'un kollarını aradı. Olamazdı, daha birkaç gün önce gördüm onu. Gülümsüyordu.
"Hayır, Füruğ yaşıyor." Dedim başımı iki yana sallayıp gülerek. Ardından hızla kapıya yöneldim. Ellerimi yumruk yapıp kapıya vurmaya başladım.
"Füruğ, aç kapıyı ben geldim."
Giderken kalbimin kapılarını da kapatmayı unutma Füruğ, oralar çok soğuk olur, üşürsün.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
objimi.
Historia Corta-tamamlandı leyla, bir şeyleri yakıp dumanını soluyunca geçer sanıyorum.
