Got To Let You Know [A SHORT STORY]

Last Part

WAAH! BAKIT ganito? Biglang buhos naman ng ulan? Wala man lang pasabi di ba? Sana man lang hinintay akong makalabas ng subdivision no? Paano na ako nito? Mukha akong basang sisiw! Argh!

I felt embarassed with Kuya Jimmy's new girlfriend tapos... tapos dagdagan pa nitong buraot na ulan! Ugh! Ang malas malas ko talaga! Hindi na ako natuto! Ilang beses ko na bang sinabi sa sarili kong iiwasan ko na siya. Na kakalimutan ko na siya? Na! Na! Na! Waah! This is really! This is really a... crass! Doltish! Foolish! Idiotic! Inane! Inept! Pointless! Lahat na ako!

T.T

Napahinto ako. Mukha tuloy akong tuod dito habang basang basa na sa ulan plus lunod na lunod na ako sa luha ko. Kanina pa pala ako naiyak. Simula ng makita ko yun.

Ano ba yan, Zoe! Wag mong sabihing nagseselos ka?! Duh?! Anong karapatan mo? Masyado ka kasing assuming! Oh, ano! Nasaan ka ngayon? Mukha ka tuloy kawawang kawawa!! Kasalanan mo naman yan ee!

Pinunasan ko yung luha ko. Pero wala ring kwenta. E basang basa na nga ako e! Useless ang pagpapahid ko!

Hanggang sa... hanggang sa humagulgol na ako ng iyak dito. Kahit anong pilit kong pagpapalakas ng loob ko... wala e... talo pa rin ako. Ano ba yan, ang lakas naman ng tama mo sa lalaking yun! Sa lalaking seven years ang tanda sa yo! Nakakainis! Siya kasi e... sana hindi na lang niya ako niligtas! Wala rin pala! Sana... sana hindi na lang siya bumalik! Wala rin pala!

"Ayoko na sayo! Nakakainis ka Kuya Jimmy! I hate you! Really! Really! Really! Bowset! Dyan ka na sa new girlfriend mo! Kakalimutan na kita! At sa pagkakataong ito, seryoso na ako!"

Hindi ko alam. Gusto ko lang maglabas ng sama ng loob. Wala namang makakarinig sa akin kasi plaza ata itong napuntahan ko. Plaza sa loob ng subdivision? Ah, ewan!

Minsan ko pang pinunasan yung luha ko. Mukha tuloy akong bata. Hindi talaga ako bagay sa kanya. Magkaiba kami. Kaya siguro hindi niya ako magugustuhan. Para lang siyang kumuha ng bunsong kapatid na aalagaan.

"Siguro nga, dapat na kitang kalimutan. Dapat ang magustuhan mo yung mga kasing-age mo. Sige, iiwasan na kita. That day, salamat talaga. Utang na loob ko sayo yung buhay ko kaya... dapat siguro, tigilan na kita bilang kapalit ng lahat ng --------!"

I broke what I'm trying to say in the middle of the rain when someone grabbed for my hand, cupped the back of my head and... kissed me?

My eyes went wider when I noticed who did that. Hindi agad ako nakapag-react. I don't know what should I do. His lip was still in mine. Syempre bago ako sa ganito. Natuod na lang ako dito. I felt he held my hand tightly for me not to move. He pulled my head to make me closer to him. Hanggang sa hindi ko na alam kung gaano kami katagal sa ganoong pwesto.

"I love you."

He said that when he broke the kiss but still an inch away from my face. Our noses were touched to each other. He cupped my face for me not to move away from him. He's wearing his sweetest smile ever. His eyes. Telling me something that I can't figure out... or I just don't want to name it.

Waah! I think... I think PULANG PULA NA AKO! Takte lang Zoe! Kinikilig ka na naman!

"Pia is Julian's girlfriend. She asked me for some better gift for him. Birthday niya nga di ba? Wala pa kasi siyang naiisip. Naisip niya akong hingan ng opinion dahil nga magkalapit naman kami ni Julian sa isa't isa. I suggested a shelves of books pero tinawanan niya lang ako."

He's explaining his side?! So it means, NARINIG NIYA AKONG NAGMO-MONOLOGUE KANINA?!

It's another embarrassing moment for me! Kailan ba matatapos itong pagpapahiya ko sa sarili ko?

Tinakpan ko ng mga palad ko ang aking mukha. Ano pang mukha ang ihaharap ko pa sa kanya? T.T

"Hindi mo ako pwedeng kalimutan. Dahil utang na loob mo sa akin ang buhay mo. At bilang kapalit, wala kang magagawa kundi ang mahalin din ako."

Wag kang ganyan Kuya Jimmy! Kapag hindi ako nakapagpigil... papatulan ko yang sinabi mo! ♡(^.^)♡

Mas tinakip ko pa ang mukha ko ng mga palad ko. Takte! Naririnig ko yung mumunti niyang pagtawa! Argh! Mukha na talagang akong batang kinikilig dahil binigyan ng candy ng ultimate crush niyang high school na! Ayiiee... ^^

"Tanggalin mo na nga yang kamay mo, hindi ko makita yung mukha mo e."

Pero hindi ko siya sinunod. Basta! Tapusin ko muna yung landi ko dito. Hahah. I sighed, the deep one. Then, I slowly put down my hands out of my face. And face him with my sweetest smile ever.

"Even if I'm seven years older than you, can you love me?"

Tumango tango ako. Takte! Wag nang mag inarte! Totoo naman e! Baka makawala pa no?! Sayang... iiyakan ko talaga yun! I swear!

"Sigurado ka? Tatanggapin mo pa rin ako?"

Tumango tango ako.

"Mahal kita. Simula noong bata ka pa. Umalis ako kasi... tiningnan ko pa ang sarili ko kung tama ba yung nararamdaman ko. Akala ko pagmamahal lang iyon para sa kababatang kapatid. Pero nung umalis ako... parang naiwan na rin yung puso ko. Kaya hinanap kita. Sorry, kung pangit yung muli nating pagkikita. Babawi ako. Promise!"

Tango lang ulit ako. Wala na akong masabi ee.

"I love you. Do you?"

Tango na lang ulit ako. Totoo naman ee.

He held for my chin and let our eyes met. Eeeee. Why he's so gwapo?! Oh, LG! Kinikilig na naman ako! Kalan alert!

"I want to hear it from you."

Demanding si Kuya! Hmp! Mahal ko na nga gusto naririnig pa! Hihihih. Ok. Sasabihin ko na baka umatras pa ee.

I directly looked in his eyes and say....

"I love y ------!"

He kissed me once more! Takte! Hindi man lang ako pinatapos di ba? Bastusan? Ganun?!

Love at the rain. Ay oo nga pala no? Naulan pala? Nakalimutan ko. Ah basta! I'm contented. With Kuya Jimmy in my life. I love him as he loves me, too.

I got to let him know that I love him,

I got to let him know that I care;

I got to let him know that for him.

I'll always be there.

Love. Love. Love.

The End. ♥