W Cieniu Króla [Siostra Kaspiana 2] - Zakończone

Prolog

Otworzyłam oczy. Powolnym krokiem wstałam z łóżka. Moją uwagę przykuła kartka pergaminu leżąca na stole. Podeszłam do niej i podniosłam ją drżącą ręką. Przez napis jaki był na samej górze musiałam usiąść, bo momentalnie zrobiło mi się słabo. Wpatrywałam się w ścianę próbując uspokoić oddech. Spróbowałam jeszcze raz. Uniosłam kartkę i zaczęłam czytać.

Moja Królowo
Nie wiem kiedy to czytasz i czy w ogóle to zechcesz przeczytać, ale piszę to z serca. Słowa same się przelewają na papier. A są to słowa kierowane wyłącznie do ciebie. Tylko do ciebie. Chcę żebyś wiedziała, że nie spotkałem bardziej utalentowanej i pięknej dziewczyny. Wiem, że przez te wszystkie dni spędzone w kopcu mało spędzaliśmy że sobą czasu, ale od kąd cię ujrzałem wiedziałem, że nie jesteś zwykłą dziewczyną. Że nie jesteś taka jak wszyscy. Wiem, nasza znajomość zaczęła się dość nietypowo, ponieważ rzuciłem się na ciebie z mieczem

Uśmiechnęłam się lekko.

,ale później twierdzę, że to nadrobiliśmy. Ta bitwa na poduszki na przykład. To wszystko są dla mnie cudowne wspomnienia, które zostaną mi w pamięci na zawsze. Bo uczestniczysz w nich ty. I grasz w nich główną rolę. Wiem, że zabrzmi to teraz głupio, bo jest to napisane, ale twierdzę, że nie ważne czy na papierze czy wypowiedziane. Przekaz ma ten sam. Tak więc Elizo, chce żebyś wiedziała, że cię kocham. Kocham cię i mogę to ogłosić całemu światu. I przysięgam na życie, że znajdę sposób, abym mógł chociaż przez chwilę jeszcze raz ujrzeć twoje piękne oczy.

Pamiętaj mnie moja Królowo.
Piotr Pevensie.

Położyłam się na łóżku przyciskając list do serca i spoglądając na bransoletke.

- Pamiętam cię, mój Królu. - szepnełam.

~~~~~~~~~~~~~~

Rozdziały będą chwilowo nieregularne. Dziękuje za cierpliwość.

🗡Za Narnie i Za Aslana❤