My....

အပိုင္း {၁၀}

အခု ဆိုရင္ Kyung Soo ေက်ာင္းတက္ခဲ့တာ ေနာက္ဆံုး စာေမးပြဲ ႀကီးေတာင္ ေျဖရခါနီးၿပီျဖစ္သည္...

တစ္ႏွစ္လံုး ေက်ာင္းစာေတြနဲ႔ပဲ လံုးပန္းေနရတာမို႔ ဘယ္သူနဲ႔မွ လည္း မေတြ႕ျဖစ္.....

ထူးျခားသည့္ အရာဆိုလို႔ ႏွစ္ဝက္ေလာက္မွာ Kyung Soo တို႔ ေက်ာင္းကို ေျပာင္းလာတဲ့ China က Luhan ႏွင့္ သူငယ္ခ်င္း ျဖစ္ခဲ့သည္သာ ရွိသည္...

ခင္တာ မၾကာေသးေပမယ့္ Luhanက Kyung Soo အတြက္ေတာ့ ငယ္ေပါင္းႀကီးေဖာ္လိုပင္....

အခုလည္း စာေမးပြဲႀကီး မတိုင္ခင္ တင္ရမယ့္ Project အတြက္ ၿမိဳ႕ထဲက တိတ္ဆိတ္တဲ့ ဆိုင္ေလး တစ္ဆိုင္ကို Luhan နဲ႔အတူ ေရာက္ေနၾကျခင္း

~ ငါတို႔ Presentation ကို ဘယ္လို လုပ္ဖ္ို႔ စဥ္းစားထားလဲ Kyung Soo...~

~ အင္း.. အဓိက အခ်က္ကေတာ့ Natural Sign ကို တင္ျပရမွာဆိုေတာ့ အမ်ားစုကေတာ့ ေတာင္ေတာင္ေရေျမေတြ ေက်းငွက္ေတြ  အေၾကာင္းကို  ေျပာၾကလိမ့္မယ္ လို႔ ငါထင္တယ္ Luhan..~

~  အင္းေနာ္...မင္း ေျပာတာလည္း မွန္သားပဲ.. ~

Kyung Soo စကားကို ေထာက္ခံတဲ့ Luhan ကို ျပံဳးျပလိုက္ရင္း ဆိုင္တံခါးရဲ႕ ေခါင္းေလာင္းသံေလးေၾကာင့္ ဆိုင္ေပါက္ဝဆီ အၾကည့္ပို႔မိေတာ့ ဆိုင္ထဲကို ဝင္လာသူက Jongin ...

Kyung Soo ကသာ ျမင္ရေပမယ့္ ဝင္လာတဲ့ Jongin ကေတာ့ သူ႔ အာရံုနဲ႔ သူမို႔ ျမင္ဟန္မတူ ...
ဆိုင္ရဲ႕ ေထာင့္က်က်ေနရာမွာ ဝင္ထိုင္ၿပီး ဝန္ထမ္းေလးကိုု စားစရာေတြ မွာေနေလရဲ႕...

Kyung Soo ... Jongin ရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈ မွန္သမွ်က္ို တစ္ခ်ိန္လံုး လိုက္ၾကည့္ေနမိသည္... 

ဆိုင္တံခါးဆီ အၾကည့္ေတြ ပို႔လႊတ္ထားတဲ့ Jongin ကေတာ့ တစ္ေယာက္ေယာက္ကို ေမွ်ာ္ေနဟန္...

Kyung Soo ခန္႔မွန္းတာ မမွားဘူး ဆိုလၽွင္ေတာ့ Jongin ေစာင့္ေနသူက Shin က လြဲလို႔ အျခားသူ မျဖစ္ႏိုင္...

သို႔ေသာ္လည္း အခ်ိန္ၾကာသြားတဲ့ အထိ ထိုဝိုင္းေလးမွာ Jongin တစ္ေယာက္တည္းသာ..

ခါတိုင္းလိုပဲ Shin ေရာက္မလာျပန္ဘူး ထင္ပါသည္...

~ ေဒါက္..ေဒါက္...~