Aima 血液 |jikook

TWENTY ONE%

İyi okumalar.

#Park Jimin
Hayatta her zaman mantıklı kararlar veremeyiz. Söz dinlemeyen biriysek, genelde pişman oluruz. Mesela, küçük bir çocuğa bir şeyi yapma derseniz o büyük ihtimalle inadına yapar. Zararlı olduğunu bile bile meraktan veya inattan yapar. Sonrasını düşünmez, yetişkinler ile çocukların farkı bu sanırım.
Çocuklar o anı yaşar, sonrasını düşünmezler. Ama yetişkin olduğunuz zaman hayatınızın içine bir sürü hesaplar giriyor. Her konuda hesap yapmanız gerekiyor , insanlarda bile.
Kime güveneceğinizi , kimi hayatınızdan çıkaracağınızı hepsini önceden bilmek istersiniz. Bu yüzden gözlem yaparız, işte bazı insanlar vardır kendileri öyle güzel saklarlar ki siz onları çözemezsiniz.

Ben eskiden hayatımı çocuk gibi yaşardım, sonunu düşünmezdim.
Şimdi ise merak ediyordum, benim ve Jungkook'un sonu ne olacaktı?
Yeri bana kızgındı, haklıydı da belki. Onu nasıl kontrol edecektim?
Ve Jungkook, başta tanıdığım yıkılmaz adam değildi. Onu ben yıktıysam bu beni iyice parçalayacaktı.
Duygularımı öldürdüğümü sanıyordum, ama hâlâ köşelerde bir yerlerde duruyorlardı sanırım.

Herkesi korumak istiyordum. Jungkook'u, Yeri'yi, Taehyung'u , Yoongi'yi...
Kendimi koruyamazsam da sorun değildi, aptal gibi kahramancılık oynamaksa bu öyle yapmalıydım.
Jungkook'a sarıldığımda hissetmiştim çünkü, kim olursanız olun sevdiğinizin kollarında bütün sıkıntılarınızı bir anlığına unutuyordunuz.
Benim buna sonsuz bir ömür boyunca ihtiyacım vardı.

Taehyung, Yoongi , Yeri ve Jungkook  ile sonsuza kadar götürelim. Küçüklüğümden beri hep bir aile istemiştim, fark ediyordum onlar doğru kişilerdi.

Ve ben ailemi önce birleştirecek sonra koruyacaktım, sonsuza kadar.

***

#Kim Yerim
Beyaz , uzun saçlarımdan bir tutam elime dolayıp bacak bacak üstüne attım ve bakışlarımı karşımdakilere çevirdim.

Şu an Hiver'daydım hâlâ , konuşmak için çağırmışlardı.

"Dinliyorum?"

Kısa saçlı bir kadın konuşmaya başladı.

"Ah, elbette. Melezler ortaya çıktığından beri tüm doğa üstüler sizi tehdit olarak görüyor. Bunu biliyorsunuz zaten, tam olarak istediğiniz nedir?"

Kırmızı dudaklarımı yalayıp yüzüme sahte bir gülüş yerleştirdim.

"Şehir. Aima değil, benim yeni kuracağım Renia klanı yönetecek şehri.
Böylece annemin de intikamını almış olacağım."

Herkes birbirine baktı, istediğimi alacağımı biliyorlardı sanırım.

"Biz, Hiver olarak size bağlılığımızı ifade etmek istiyoruz."

Tek kaşımı kaldırarak ayağa kalktım.
Alt üstü birkaç binalarını falan yıkmıştım ne kolay teslim olmuşlardı öyle.

"Sonunda kazananı anladınız sanırım?"

"Öyle, Kraliçemiz sizsiniz. Renia'yı oluşturmanızda ne zaman yardım isterseniz biz sizin emrinizdeyiz."

Hımlayarak aralarında dolaştım.

"Adın neydi senin?"