Aima 血液 |jikook

FOUR%

6 Eylül 2005
17:00

Avcı silahını daha sıkı tutup derin bir nefes verdi.
5 senedir bu gece için eğitiliyordu, bu gece ise çok daha uzun süredir planlanıyordu.

Son 1 saat diye geçirdi içinden.
Kulaklığını düzeltip sesleri dinledi.

"Lydia Renia, 3. bölgede görüntülendi. Ara sokaklardan birine girdiğinde gözden kayboldu. Siyah maskesi, beyaz gömleği , siyah kot pantolonu var. Saçlarını boyatmamış saçları beyaz ama kapüşonlu takıyor. Kameralardan beyaz saç telleri yakaladık. Lydia Renia olduğu %98."

Derin bir nefes verdi.
Lydia en zoruydu, onun ölmeyeceğini düşünüyordu. Herkes biliyordu, o kadın ölmeyecekti. Ölmesi mümkün değildi, 100 vampire karşı kazanan bir kadın 356 avcıya mı yenilecekti?

Ama bu sefer farklı bir plan vardı.
O, yine bu planın işe yaramayacağını düşünüyordu.
Amaç aslında onu öldürmek değildi, onu canlı istiyorlardı.
Veya oğlunu, oğlu daha kolay bir hedefti.

Küçük olduğu için kendini koruyamayabilirdi, annesi ve babasından  geçen üstün gücü kullanamıyordu.
Henüz.

Babası ise ortalıklarda görünmüyordu, Lydia zaten yetiyordu.
Ama yine de bir kurtu vampire tercih ederlerdi.

Avcı oflayıp çocuklarını düşündü.
Annesi ve babası o kadar güçlüydü ki çocuğu hayal edemiyorlardı.

O çocuk büyürse başlarına büyük dert olurdu.
Bu yüzden kontrol altına alınmalıydı.
Hatta öldürülmeliydi.

****
günümüz

#Park Jimin

O herifin dediklerinin üstünden 2 hafta geçmişti ve ben 3-4 gün önce zahmet edip Tae'ye anlatmıştım.

İlk başta elbette inanmamıştı ama ciddi olduğumu fark ettiğinde öncelikle bana psikolog randevusu almayı teklif etmiş, en sonunda inanmıştı.

Yoongi'yi bir kaç kere sıkıştırsakta elbette Lucid meselesini geçiştirmişti.

Tae ise onunla konuşmak pek istemediğini söylüyor ve ortamdan uzaklaşıyordu.

Şimdi de şu geçenki yere gidiyordum.
Yeri'yi bulmama belki yardımcı olabilirlerdi, ve söyledikleri aklıma takılmıştı.

Yolda dalgın dalgın yürürken cebimdeki sigara paketini çıkardım.

Sigarayı dudaklarıma yerleştirip yaktım ve yürümeye devam ettim.

"Melez!"

Bir yerden tanıdık gelen sese bakındım ama etrafta kimse yoktu.

"Yukarı bak!"

Ses ile kafamı  kaldırdım ve  çatıdan atlayan Lucid ödümü bokuma karıştırmıştı.

Nerdeyse üstüme düşüyordu ama kusursuz bir şekilde ayakta durmuştu.

"Ne yapıyorsun lan?"

"Lan mı? Ayıp oluyor."

Bu kadın kesinlikle normal değildi, gerçi ben de değildim.

"Bay Lee geleceğini söylemişti, yolunu gözlüyordum ben de. Kötü tanıştık ama, ben Lucid."

"Bana ne bundan?"

Ters ters bakıp önüme döndüm.

"Kalbimi kırıyorsun ama!"