Story of my life

Yabancı

Berra;

"o çocuk mu? o berke. bizim sınıfta."

Ne?! bizim sınıfta mıı bu kadar iğrenç tipli bebe görünümlü biryle 1 yıl mı? diğerleri desen gözlüklü kocaman iğrenç şeyler. aklımdan bunlar geçerken sadece "tamam" yanıtını verdim. öğlen babam geldiğinde arabaya biner binmez konuşmaya başladım bu okula gelmek istemediğimle eski okuluma dönmek istediğimle ilgili eve gidene kadar aralıksız konuştum. Neyse ki biraz olsun şanslıydım eve vardığımızda okulların normal açılma tarihinden önce gitmeyecektim. Buna da şükretip sustum.

------------------ 1 hafta sonra ---------------------

Okulun ilk günüydü erkenden kalkıp hazırlandım okul eteğimin altına siyah renk çorabımla üzerime kahverengi bi hırka giyip gittim. Babam okula bıraktığında bütün öğrenciler koridordaydılar yavaş yavaş dolmaya başladıkça kendimi daha kötü hissediyordum çünkü kimse çorap giymemiş ve kısa kolluyla gelmişlerdi. Ben bunları düşünürken sınıfa çıktık ben berrayla oturdum beren de arka sıramıza oturdu. Sınıfımız 10 kişiydi ve ben hâlâ böyle bi ortamda olduğuma inanamıyordum sözde özel okuldu normal bi yemekhanesi tuvaletlerinde aynası bile yoktu. Sınıf öğretmenimizle rehber öğretmenimizle tanıştık derken sınıfın o kadar da berbat olmadığını az kişi olsak bile ince esprilere gülebildiğimi anladım. Ama okulda durduğum her dakika beni daha çok geriyordu yazı geride bırakmak beni seven peşimden koşturduğum o kadar kişiyi geride bırakıp bi sınava yoğunlaşmak kulağa hiç hoş gelmiyordu. Derken çoktan 4. dersin sonuna gelmiştik ve yemege çıkıyorduk herkes koşuyordu ortama uyumlu olmaya çalışırken bende koşmaya başladım sıra o kadar sıkışıktı ki ezilebilirdim. Bütün okul aynı anda yemeğe çıkmıştı ve etrafımdaki insanlar hakkında hiç bir fikrim yoktu. Arkamda bizim sınıftan olan berke vardı onun hakkındada bi fikrim yoktu. Berra ve beren ile konuşurken beklemediğim anda iğrenç bi şey oldu ve berra ile beren gülmeye başladı ben de domatea gibi kıpkırmızı olmuştum. sırayı arkadan biri öyle bi kuvvetle ittirdi ki berke arkamdan bana yapışınca arkamdan onun o şeyinin sıcaklığını hissetmiştim. Heralde ilk günüm daha iğrenç olamazdı. Artık berke hakkında çok fikrim vardı o iğrenç sapık birisiydi benden uzak dursa iyi ederdi. Ilk günümü daha fazla şey yaşamadan bitirdim. Zaman geçtikçe sınıfa daha çok alışıyordum ama sadece 2 kız vardı bi tanesi en arka kösede sürekli uyuyordu biz konuşmaya çalıştıkça o konuşmuyor konuşsada konuşmasından anlamıyorduk öyle  sessizdi ki. bi diğer kızda sürekli defterine küfürler yazıyordu berenin yanında oturmasına rağmen hiç konuşmuyordu yemekte de camların kenarındaki boşluğa düştükten sonra bizden iyice uzaklaşmıştı. o ikisi dışında herkes normaldi birbirimizin numaralarını alıp whatsapp grubu kurmuştuk her akşam saçmalıyorduk. düşündüğüm gibi dışlanmamış hatta baya bi ilgi görüyordum derken bir gün berra bana bir şey söylemek için heyecanlı ve kaygılı bir şekilde yanıma geldi.