Reunited In LA

2

P.o.v. Hayley

"Tom?"

Ik kijk hem verbaasd aan.
"Uh, hoi Hayley." Hij kijkt naar mijn vieze hotdog. "Ik koop wel weer een nieuwe voor je." Nerveus glimlachend kijkt hij me aan.
"Dat hoeft niet hoor." Zeg ik als ik er eindelijk weer bij ben. Geïrriteerd kijk ik hem aan, als ik weer bedenk dat hij mij en mijn berichtjes voor maanden heeft genegeerd.
"Ho, wacht. Wat heb ik verkeerd gedaan." Zegt hij als hij mijn gezichtsuitdrukking ziet. Woede borrelt in me op. Ik schud mijn hoofd.
"Je bent echt ongelooflijk." Boos loop ik langs hem weg. Hij komt achter me aan en pakt mijn arm vast.
"Hey, het spijt me, maar ik weet echt even niet wat ik heb gedaan." Boos kijk ik hem aan.
"Ach, houd je niet van de domme. Je weet best wat je hebt gedaan." Zeg ik woedend.
"Als dit gaat om het feit dat ik bijna niks van me heb laten horen, dan.."
"Bijna niks? Bijna niks? Helemaal niks. Geen enkel woord of iets. Voor negen maanden!" Ik ruk mijn arm los en loop weer door.
"Luister, het spijt me, oké. Ik had het gewoon erg druk."
"Ja vast, dat zal het wel zijn." Ik loop gewoon door.
"Wat kan ik doen om het goed te maken?" Ik draai me plots naar hem om.
"Niks, het is klaar tussen ons. Weet je nog? Je hoeft niks te doen, je hoeft het niet goed te maken."
"Maar ik wil het goed maken."
"Nou, ik niet! Ik wil niks meer met je te maken hebben, Tom Holland. Niks." Voor een paar tellen kijk ik hem nog doordringend aan en dan draai ik me weer om en loop ik weg, hem verward achterlatend.

Ik gooi de deur hard achter me dicht en zak langs de deur naar beneden. Mijn hoofd leg ik in mijn handen. Gefrustreerd zucht ik. Mijn hoofd leg ik weer tegen de deur aan. Ik adem diep in en uit, in een poging te kalmeren. Ik doe mijn ogen dicht. Er wordt op mijn deur geklopt.
"Hayley? Ben je daar?" Het is Jordan.
"Nee." Zeg ik. In de afgelopen negen maanden, hebben we gepraat. Hij zei dat hij er spijt van had en eerlijk gezegd had ik gewoon geen zin om er iets heel groots van te maken, dus zei ik maar dat het niet uitmaakte. Nu zijn we weer goede vrienden. Ook Scarlett is bevriend met hem geraakt. Sterker nog, ik denk dat ze gevoelens krijgen voor elkaar. Elke keer als ik ernaar vraag ontkennen ze het, maar ik weet wel beter.
"Hayley, kom op. Open de deur."
"Nee."
"Anders breek ik hem open."
"Kom op, Jordan. Nu even niet. En daarbij, ik zit tegen de deur aan. Dus als je hem zou openbreken, zou dat niet heel goed gaan."
"Oké, dan. Dan ga ik wel hier zitten, totdat je de deur opendoet." Ik hoor hoe hij ook tegen de deur aan gaat zitten. Ik stilte blijven we zo zitten. Geen van beide zeggen we ook maar een woord. Tot het moment dat ik het niet meer trek en me afvraag of hij er überhaupt nog wel zit. Zo stil was het. Ik sta zuchtend op. Ik val bijna om door mijn hakken. As ik weer in evenwicht sta, doe ik de deur open. Jordan valt naar binnen.
"Oké, kom maar binnen." Zeg ik ongeïnteresseerd. Ik kijk hem droog aan. "Oh wacht, je bent al binnen."
————————————————————————
En hoofdstuk 2!
Wat een drama weer, zeg.
Okee, byee

-xxx-