Reunited In LA

27

P.o.v. Hayley

Ik kijk hem met opengesperde ogen.
"Wat dan?" Een traan verlaat zijn oog.
"Ik... ik heb het verpest, Hayley."  Vragend kijk ik hem aan. Langzaam laat ik zijn pols los. "Ik... ik... ik heb misschien een soort van... uhm..."
"Tom! Zeg het!" Zeg ik waarschijnlijk te hard, maar het maakt niet uit. Hij moet het vertellen.
"Oké, oké. Ik... heb je ring verkocht." Verbaasd kijk ik naar de verlovingsring om mijn vinger.
"Hoe bedoel je?"
"De ring die je nu omhebt, is nep. Ik heb ze verwisseld toen je aan het douchen was twee weken geleden."
"Wacht? Wat?! Waarom? Aan wie heb je hem verkocht?"
"Nou eigenlijk, heb ik hem niet zozeer verkocht..."
"Tom?" Geïrriteerd sta ik op.
"Oké, oké. Ik heb hem aan Zendaya gegeven."
"Aan Zendaya? Je hebt de ring waarmee je me ten huwelijk hebt gevraagd aan Zendaya gegeven?!"
"Het is niet zoals het misschien lijkt."
"Waarom kon je het dan niet vertellen?"
"Omdat... omdat ik bang was... ben dat je niet meer wilde trouwen."
"Nou, als je niet snel alles gaat vertellen, dan wil ik inderdaad niet meer met je trouwen!" Tom staat ook op. Hij probeert mijn handen vast te pakken, maar ik trek mijn handen weg.
"Ik had Zendaya de ring laten zien voordat ik je ten huwelijk vroeg. Later begon ze me opeens te haten. Ik heb geen idee waarom, maar op een dag kwam ze naar me toe en zei ze dat als ik haar niet de ring gaf, ze alles ging doen om me te laten ontslaan. En geloof me dat had ze voor elkaar gekregen als ik haar niet de ring had gegeven."
"Waarom heb je dat dan niet gewoon verteld of waarom heb je haar niet gewoon een neppe gegeven?"
"Ik kon dat risico niet nemen. Je weet hoeveel de rol van Spider-man voor me betekent." Langzaam draai ik me om. "Wat ga je doen?"
"Ik moet nadenken. Ik ben vanavond niet thuis." En volledig in shock loop ik weg.

Ik zit op een stoepje. Ik stop een patatje in mijn mond. Het is laat. Tom heeft me ongelofelijk veel berichten gestuurd en hij heeft me heel vaak gebeld. Ik heb mijn telefoon dus maar uitgezet. Nu zit ik voor een patatkraam op de stoep. Het wordt steeds kouder. Ik begin te rillen. Met volledige tegenzin om terug naar huis te gaan, bel ik een vertrouwd iemand in de hoop dat diegene me kan ophalen.
"Hallo?"