9

480 14 0
                                    

P.o.v. Hayley

"Hij ligt in een coma?!"

"Ja, maar je moet nu echt meekomen." Zonder op mij te wachten rent ze al naar de deur. Verward pak ik mijn tas en ren ik haar achterna.

We stappen uit de auto en vrijwel meteen rent Zendaya het ziekenhuis in. En omdat ik anders maar een beetje ongeïnteresseerd rustig achter haar aan zou lopen, ren ik haar achterna. Op het moment dat ik het ziekenhuis in kom, zie ik Zendaya net het hoekje om rennen. Snel ren ik dezelfde kant op. Wat heeft zij een conditie zeg, ze blijft maar rennen. Met moeite om haar bij te houden, hobbel ik achter Zendaya de trap op. Ze rent de bovenetage door. Opeens stopt ze met rennen. Ik moet moeite doen om niet tegen haar aan te botsen. Ik kijk naar het kamernummer. 269, Dezelfde kamer als waar ik in lag toen ik in een coma lag. Ik draai me om naar Zendaya. Ze gebaart naar me dat ik naar binnen moet gaan. Voorzichtig loop ik de kamer in. Ik kijk op van de grond en dan zie ik hem liggen. Hij ziet er slecht uit, zeg. Als verlamd sta ik in de deuropening naar Tom te staren, als ik opeens Nikki (de moeder van Tom) mijn naam hoor zeggen. Ik kijk naast me en zie dan dat ze er allemaal zijn. Naast Tom's bed zitten Paddy, Harrison, Harry, Sam en zijn ouders. Op Paddy's schoot ligt Tessa, de blauwe Stafford van Tom. Nikki staat op, loopt naar me toe en geeft me een knuffel. Niet lang daarna komt de rest erbij en hebben we een groepsknuffel gevormd. Snikkend staan we met zijn zevenen in de deur opening (Zendaya kwam er ook gezellig bij).

"We laten je wel even alleen met hem." Nikki knijpt nog even in mijn hand en dan lopen ze weg. Ik vestig mijn aandacht weer op de bleke Tom.
"Hayley?" Ik draai me om. Paddy loopt naar me toe en slaat dan zijn armen om me heen. Ik duw hem dicht tegen mij aan en wrijf door zijn haar. Hij duwt me weer een beetje van zich af en kijkt me met waterige ogen aan. Een traan ontsnapt uit zijn ooghoek. "Komt het goed met hem, denk je?" Ik zak door mijn knieën en veeg zijn traan weg met mijn duim.
"Nee, ik denk niet dat het goed komt... Ik weet dat het goed met hem komt, dat beloof ik." Ik glimlach naar hem. Hij knikt triest glimlachend zijn hoofd en loopt dan achter zijn familie aan. Ik kijk hem nog na, ook nog als hij eigenlijk al een tijdje weg is. Dan sta ik op en loop ik naar Tom toe. Als ik naast zijn bed sta, pak ik zijn hand vast. Met mijn hand ga ik door zijn haar.
"Oh Tom, waar ben je nu weer in beland?"

————————————————————————
IM BACK!!!!
Wat een gezelligheid toch weer.
Sorry dat ik zo inactief ben geweest, maar ik ga nu wel echt weer actiever worden! Beloofd!

Byeeee,

-xxx-

Reunited In LAWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu