Reunited In LA

36

P.o.v. Hayley

Daar sta ik dan. Voor ons huis. Zijn huis. Wat is het eigenlijk? Ik kijk nog een keer naar achter. Scarlett steekt haar duimen naar me op en geeft me een bemoedigend knikje. Ik haal nog een keer diep adem en loop dan naar de deur. Met een kloppend hart, klop ik op de deur. Het duurt even, maar dan kijk ik recht in de prachtige bruine ogen, waar ik ongeveer 2 jaar geleden verliefd op werd.
"Hayley?"
"Hoi Tom." Hij lijkt even van zijn stuk gebracht. Voor een tijdje blijft hij me aankijken. Ik verbreek het oogcontact en dat lijkt hem wakker te schudden. Hij zet een stap naar achter en gebaart dat ik binnen mag komen. Ik glimlach even en loop dat langs hem naar binnen.

Eenmaal binnen dringt de vertrouwde geur van thuis mijn neus binnen. Langzaam loop ik naar de woonkamer. Achter me hoor ik hoe Tom de voordeur sluit en achter me aanloopt. Ik zet een paar stappen de woonkamer binnen en sta dan even stil. Tom loop langs me en gebaart naar de bank.
"Ga zitten. Wil je iets drinken?" Ik schud mijn hoofd en ga zitten op de bank. "Oké." Hij gaat iets verder van me vandaan op de bank zitten. Ik kijk even om me heen. Alles is precies hetzelfde als toen ik anderhalve week geleden weg ging. "Dus.. Hoe gaat het nu met je?" Vraagt Tom onzeker. Ik haal mijn schouders op.
"Kan beter." Hij knikt. "Met jou?"
"Meh." Ik zucht even.
"Waarom moest je nou zo nodig weer met haar gaan praten, Tom?" Schuldig kijkt hij me aan.
"Ik weet het niet. Het was dom. Ik denk dat ik haar gewoon wilde laten inzien dat het echt voorbij is tussen ons."
"Denk je dat of weet je dat?" Het bleef even stil.
"Ik weet het."
"Oké, waarom heb je me niet gelijk verteld over die ring."
"Omdat ik dacht dat"
"Dat ik niet met je wilde trouwen ik weet het, maar als je er gelijk mee was gekomen en niks achter mijn rug om had gedaan... dan was ik niet boos geworden op jou, maar op Zendaya." Verloren legt Tom zijn hoofd in zijn handen.
"Het spijt me. Het spijt me zo." Hij begint te huilen. Ik voel mijn hart breken. Ik haat het om hem zo te zien. Voor even leg ik ook mijn hoofd in mijn handen. Dan zucht ik even en sta ik voorzichtig op. Vlak voor Tom ga ik door mijn knieën. Ik pak zijn handen vast en voorzichtig haal ik ze weg voor zijn gezicht. Hij werkt mee en al snel zie ik zijn betraande gezicht.
"Het spijt me zo erg, Hay." Fluistert hij gebroken.
"Ik weet het." Fluister ik terug, niet in staat om nog hardop te praten. Ik veeg zijn tranen weg en leg dan mijn handen op zijn wangen. "Ik vergeef het je, maar alleen als je me wat belooft." Hij knikt. "Beloof me dat je altijd eerlijk tegen mij zult zijn. Dat je me alles vertelt waarvan het van belang is dat ik het weet en ik wil dat je me belooft dat je nooit meer iets achter mijn rug om zult doen, wat een rot vervolg heeft. Als je me dat kunt beloven, dan beloof ik jou dat ik hetzelfde voor jou zou doen en dat ik je alles vergeef. Kun je dat?" Hij knikt even.
"Natuurlijk beloof ik dat. Ik doe alles voor jou." Ik glimlach en wrijf met mijn duimen over zijn wangen. "Mooi. Ik was wel klaar met boos zijn op je." We lachen beide. Ik druk mijn lippen op de zijne.

"Er moet nu alleen nog 1 ding gebeuren." Zegt Tom als we elkaar hebben losgelaten. Vragend kijk ik hem aan. Hij staat op en trekt mij daarbij mee omhoog. Als we beide staan, kijk ik hem nog steeds vragend aan. Langzaam zakt hij weer door zijn knieën. Als hij op 1 knie voor me ziet, pakt hij met 1 hand mijn rechterhand vast. Met zijn andere hand pakt hij het doosje uit zijn zak. Het doosje wat ik uit duizenden herken. "Lieve, lieve Hayley. Het is al ruim twee jaar geleden dat we elkaar ontmoetten. Vanaf dat eerste moment dat ik je zag, wist ik al dat ik met heel mijn hart van je zou houden. Toen waren we een tijd uit elkaar, maar we hebben elkaar teruggevonden. Dat geeft me de wetenschap dat wij elkaar altijd zullen terugvinden. Ik weet ook dat ik de rest van mijn leven met jou samen wil doorbrengen. Ik weet dat ik een gezin met jou wil starten. Ik weet dat ik alle avonturen van het leven met jou wil doorbrengen. Ik weet dat ik voor altijd jou man wil zijn. Hayley Adeline Adams, wil je met me trouwen?" De tranen stromen over mijn wangen. Met een grote glimlach knik ik.
"Ja, natuurlijk wil ik met je trouwen." Hij schuift de ring om mijn ringvinger. Een andere ring, een nog mooiere ring. Ik staar ernaar, terwijl Tom opstaat. Ik kijk Tom in de ogen aan en op dat moment tilt hij me op en draait hij me rond. Hij kust me, zodra we weer stil staan. En ik weet, hier en nu, dat hij de ware is. Voor altijd en eeuwig.

————————————————————————
Nee, dit is nog niet het einde. Maar! Het einde is wel nabij, helaas.. Daarom vraag ik alvast... willen we een deel drie?

-xxx-

Ps. Sorry dat ik zo lang niet heb ge-update. Het waren twee drukke weken voor mij. Ik beloof dat ik weer meer ga updaten! ❤️