16

443 13 2
                                    

P.o.v. Hayley

Ik staat voor me uit. Tranen stromen over mijn wangen, maar ik huil niet. In tegendeel, ik ben doodstil. Voor me loopt Harrison heen en weer. Normaal zou ik er nerveus van worden, maar nu doet het me niks. Iedereen is stil. Te stil als je het mijn vraagt. Maar gek is het niet. Tom zit daarbinnen te vechten voor zijn leven en wij zitten hier. Te wachten.

Zonder dat ik er wat aan kan doen, sta ik opeens op. Ik loop naar de toiletten. Eenmaal binnen, beginnen ik om me heen te slaan. Gefrustreerd sla ik op de muren en op de deurtjes van de wc's. Mijn knokkels beginnen te bloeden maar het doet me niks. De tranen blijven over mijn wangen stromen.
Van achter wordt ik opeens vastgepakt. Ik ruik de parfum van Nikki. Ze wrijft rustgevend over mijn schouders en vertelt me dat het allemaal wel goed komt, zelf kan ze een paar snikken niet tegenhouden.
Bloedstroompjes lopen nu over mijn handen en huilend zak ik neer langs de muur waar ik net tegenaan sloeg. Ik begraaf mijn hoofd in mijn handen. Nikki gaat naast me zitten en slaat een arm om me heen. Ze blijft doorwrijven over mijn schouders. En nu hoor ik haar voor het eerst ook huilen.

Met mijn armen over elkaar en Nikki naast me, loop ik terug naar de rest. Stuk voor stuk kijken ze me bezorgd aan. Ze hebben het zeker gehoord. Ik kijk naar beneden om hun blikken te vermijden. Ik ga op de lege stoel naast Paddy zitten en blijf naar beneden kijken. Voorzichtig voel ik hoe mijn hand wordt vastgepakt. Ik kijk ernaar en kijk dan op. Paddy kijkt me met een zwak glimlachje aan. Zachtjes knijpt hij in mijn hand. Ik glimlach zwak terug. Ik sla mijn armen om hem heen en druk hem stevig tegen me aan. Hij begint te snikken. Rustig wrijf ik door zijn haar en maak ik sussende geluiden. In stilte blijven we zo zitten.

Een arts komt de kamer uitlopen. Driekwartier zijn ze bezig geweest en nu komt hij eindelijk de kamer uit. Stuk voor stuk kijken we hem bang aan. Hij kijkt moeilijk. En net als ik bijna neer ga vallen en keihard ga huilen, verandert zijn moeilijke gezicht in een kleine glimlach.
"Hij leeft."

Reunited In LAWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu