Reunited In LA

39

P.o.v. Hayley

Ik open langzaam mijn ogen. Het felle zonlicht schijnt gelijk in mijn ogen. Mijn hoofd draai ik om, zodat ik naar Tom kan kijken. Ik wist alleen niet dat hij al wakker was en al naar mij keek.
"Goeiemorgen, vrouw."
"Goeiemorgen, man." Zeg ik met een lachje rond mijn lippen. "Het klinkt leuker in het engels."
"Oké, wife."
"Je bent gek, husband." Tom kwam omhoog en ging boven me hangen.
"Wat zei je daar?"
"Niks, niks. Alleen dat je gek bent." Hij schudde langzaam zijn hoofd.
"Weet je dat zeker?" Ik tuitte mijn lippen.
"Ja, dat weet ik zeker."
"Je weet wat dat betekent, toch?" Hij beantwoorden mijn vragende blik met twee ondeugende ogen. "DE KIETELDOOD!" Hij begint me te kietelen in mijn zij en op mijn buik. Een harde lach ontsnapte uit mijn keel.
"Stop! STOOP!" Lachend probeer ik zijn handen weg te halen. Helaas is hij te sterk. Uit het niet stopt het gekietel en ben ik hard aan het hijgen.
"Laten we het nog eens proberen. Wat ben ik?"
"Je bent... je bent..." Ik kan mijn zin niet afmaken door mijn tekort aan adem.
"Ja? Ga door..." Ik haal diep adem.
"Jij bent... onwijs knap, grappig..."
"Ga door, ga door."
"Getalenteerd en... gek."
"Ja, oké. Je vraagt er gewoon om." Voordat ik het weet begint hij me weer te kietelen. Ik sla lachend zijn handen weg en deze keer stopt hij wel snel. Hij kijkt me in mijn ogen aan. Ik moet ervan lachen.
"Wat is er nou?" Vraag ik lachend.
"Niks. Ik hou gewoon heel veel van je." Ik hou op met lachen en kijk hem nu ook in zijn ogen aan. Ik leg mijn hand teder op zijn wang en... maak kotsgeluiden en doe alsof ik kokhals. Hij legt geamuseerd zijn handen onder zijn kin, terwijl hij op zijn ellebogen, die aan weerszijden van mij staan, blijft leunen. Ik stop en lach even. "Ja, ben je klaar?" Vraagt hij geamuseerd." Ik knik glimlachend.
"Jup."
"Mooi." En voordat ik het weet heeft hij zijn lippen op de mijne gedrukt. Hij laat me weer los en kijkt me weer in mijn ogen aan.
"Ew." Zeg ik sarcastisch. Hij rolt met zijn ogen en kust me nog een keer.

Ik graai met mijn handen door mijn tas op zoek naar wat water. Ik kan het niet vinden en haal daardoor alles uit mijn tas. Een boek, zonnebrand, een extra handdoek, mijn camera, oordopjes, mijn jurkje en het t-shirt van Tom, maar geen water. Ik stop de spullen weer terug in de tas en hef daarna mijn hoofd op richting de zee, waar Tom aan het dobberen is op zijn donkerblauwe luchtbed.
"Tom?! Weet jij nog of ik water in de tas heb gedaan?!"
"Zit het erin?!" Roept hij terug.
"Nee!"
"Dan niet!" Ik rol met mijn ogen en ga weer op mijn handdoek liggen. De Hawaïaanse zon schijnt erg fel op dit moment en ik krijg er dorst van.
We hadden voor de bruiloft wat discussies over waar we heen zouden gaan op onze huwelijksreis. Hij wilde graag naar Portugal, maar ik wilde graag naar Bali. Dus de dag voor de bruiloft hebben we een compromis gesloten dat we naar Hawaï zouden gaan. Helemaal prima als je het mij vraagt.
Ik ga weer rechtop zitten en kijk naar Tom. Hij staat in het water te kijken naar het uitzicht. Ik pak mijn camera uit de tas en maak wat foto's van Tom en het uitzicht. Mijn focus wordt echter verstoord door een klein handje op mijn arm. Ik kijk om en zie een klein meisje met grote, blauwe ogen naar me kijken. Ik glimlach naar haar.
"Hallo." Het meisje giechelt en draait zich dan weer om, om terug naar haar ouders te rennen. Haar moeder draait zich naar mij om.
"I'm sorry, she's very curious."
"It's okay, she's adorable. What's her name?"
"Maya."
"What a beautiful name."