Winter Grace Collins

WGC: Panic

(07/26/2014)

Ano na?

Ano ba?

Hala naman!

"Blue, nakakahilo ka," sabi ni Goya.

"Eh kasi naman..-damn!"

Biglang sumakit na naman ang tuhod ko. Umupo nalang ako sa kama.

"Jessica, what I should do to you?"

NP: Christina Perri ft. Jason Mraz - Distance

"Goya naman! Nangaasar ka?!"

"Hindi, binubuwisit kita," pilosopong sagot ni Goya sa'kin.

Sa pagkainis ko sinuntok ko yung hagdan ng double deck, nasira tuloy.

"Nadugo yang kamay mo Blue! Waah! Sorry, easy ka lang dude!"

Di ko pinansin si Goya, at umalis ng bahay niya. Umuulan sa labas, pagkalabas ko. Nagskateboard ako at umikot sa buong subdivision ng..

"Yow Blue!" sigaw mula sa likuran ko.

"Oh? Akala ko patay na kayo mga duwag?!"

"Abat!"

Nakakaasar!

Bakit niya sinabi?!

Patay ako kay Taglamig!

Pero wtf?!

Bakit ko pa kasi ginawa yun!

Pero okay na nagsorry na siya!

Aish!

*prrt!*

"Hoy! Lhenard! Ikaw na naman?! At ikaw Brent?!"

Isa pa 'tong letcheng guard na 'to!

Walang alinlangan ko siyang sinuntok sa mukha at umangkas sa skateboard ko at umalis. Nagpaikot ikot ako sa subdivision ng may makita akong parang haunted house.

Pumasok ako sa loob, may humawak kaagad sa kamay ko at tinali 'yon.

Pero tumakbo ako gamit ang board ko at umuwi kila Gabby, sumalubong ang mukha ni Kuya Renz sa'kin.

Tumakbo siya palapit sa'kin, inalis niya ang tali. Binigyan niya rin ako ng towel.

Nanginginig akong nakaupo sa sofa. Jeez, ang ginaw. Ang lamig..

Parang si Taglamig lang..

Napailing nalang ako, dumiretso ako sa kwarto nagbanlaw at nagpalit ng damit. Di ko na binendahan ang likod ko. Patalikod nalang akong matutulog.

"Sinabi niya kay Taglamig MO yung pasa, galos, na etc. Yung nabasa niya. Mukhang mapapadali ang agos ng storya mo Kuya."

-Gabby.

"Ano ba yan Blue? Para kang babaeng di mapakali. May gumugulo ba sayo? Bakit wala ka rito kanina? Nakipagbarkada ka sa kanto diyan ano?!" sermon ni Tito sa'kin. Umupo ako pero kasabay nito ang pagdugo ng bibig ko dahil sa suntok ni Tito.

Umubo ako, "Hindi Tito!"

"Then prove it!"

Napakamot nalang ako ng ulo. Hinagis ko ang kumot dahil may ano na ng dugo.

Umubo ako ng umubo.

Hinipo ni Tito ang noo ko.

"Blue! Ang taas ng lagnat mo!"

Dapat na ba akong magpanic dahil diyan?

O dapat na mas magpanic ako sa malalaman at itatanong sa'kin ni Taglamig pag nakapag-open na siya?

------------------------------------------------------

"Bakit Tito? Ano pa bang nangyari nung wala ako?"

"Renz, napapaaway siya parati. Napasok pero natutulog lang kung minsan sa klase. Marami siyang ginawa."

"Pero Tito imposible yun! Kilala ko si Blue!"

"Oh talaga lang? Siyam na taon ka halos na nawala! Tingin mo ganon parin? Na siya parin yung bata na yon?! Oo nga marahil, pero mas lumala ang kalagayan niya ng iniwan mo siya! Tuwing makikita namin may latay, pasa, galos, at sugat yan sa buong katawan!"

Nagpanic ako sa pinaguusapan ni Tito at Kuya Renz sa labas. Pero naisip ko..

Ganon din kaya maging reaksyon ni Taglamig pag nalaman niya? Kasalanan ko pa ata 'to.

"Yung.. yung peklat niya sa likod na mahaba at malalim? Sa kanila rin ba niya yun nakuha?"

"Oo Renz, kung sana di mo siya iniwan. Nakakaawa siyang bata, kung sana lang di ka umalis walang mangyayaring ganito. Pero salamat narin dahil ngayon nasa poder na namin siya."

Bakit nagpapanic ako ng sobra?

Na baka makareceive ako ng text mula kay Taglamig?

Ano ba?

Bakit ba ako nagpapanic?

Sobrang bilis ng tibok ng puso ko.

Mamatay na ba ako?

Huling hininga ko na 'to?

O nagdadrama lang ako?

Ano ba..