Ako ay may kaklase.
Laging nag-iisa sa tabi kung saan naroon ang sarili nyang mundo. Madalas syang nakatingin sa labas ng bintana, minsan gumuguhit na kung anong maisip nya.
Madalas syang tulala sa kawalan.
Hindi ko sya nakikitang tumayo sa harapan kahit sumagot ng ano mang katanungan. Siguro mas gusto nyang mapag-isa at pansinin ang bagay na hindi pinapansin ng iba.
Hindi sya mahilig magsaya kung ngitian ka nya ay maswerte ka, ang opiniyon nya sa iba ay sinasarili nya, kakausapin kalang kung kinakausap mo sya.
Ganito sya. Kakaiba at napaka hiwaga, minsan napapatanog ako.
Ano kaya ang iniisip ng aking kaklase
Salikod Ng Upuan?
**✴️**
BINABASA MO ANG
Ang Malaya Kong Pagsulat
Puisi"Ang malaya kong pagsulat." Mga tulang na isulat ko dahil sa inspirasyon sa iba. Naglalaman ng mga katagang nagpapahiwatig ng aking pakiramdam, gusto kong ibahagi sa inyo ang mga simpleng likha ng aking isipan. Mayroong kinalaman sa buhay, oras at...
