Arkadaşım Bora'dan kaçıp kampüsün lavabosuna girdiğimde nefes nefese bir şekilde kabine girip kilitledim ve ayaklarımı görmesin diye klozetin üzerine çıktım.
Kapı sert bir tekmeyle açıldığında nefesimi tuttum. Ayak sesleri içeride dolaşırken en yakın arkadaşımın şeytani sesi yankılandı.
"Burada olduğunu biliyorum SeoNeul! Vanilyalı parfümünün kokusunu duyabiliyorum!" Cadı kahkahası atarak kabinimin önünde durdu ve tıklattı. "Taeyong'a söyle, benimle bir güncük bile çıkmazsa tüm ifşalarını kampüse yayarım!"
Bora tuvaletten çıktığında klozetin kapağına derin bir nefes çekerek oturdum. Bora'nın hedefi listesine yazdığı 18 kişinin hepsiyle çıkmaktı ve geriye sadece benim çocukluk arkadaşım, aynı zamanda aynı kampüste öğrenci olan Lee Taeyong kalmıştı.
Telefonumu alıp Instagram'a girdim ve mesajlara tıkladım.
parkseo: ty track,
parkseo: bunu söyledikten sonra eminim pişman olacağım ama,
parkseo: arkadaşım senden hoşlanıyor.
parkseo: en yakın arkadaşımsın taeyong bana yardım et,
parkseo: onunla bir güncük bile çıkmazsan ifşalarımı okula yayacağını söyledi.
Görüldü.
taeyonglee yazıyor...
taeyonglee: ifşalarını görmek için sabırsızlanıyorum.
taeyonglee offline.
Sinirden kudurarak kabinden çıktığımda Bora elinde şemsiyesiyle şeytani bir şekilde sırıtarak yanımda dikiliyordu.
ッ
© dububaoziㅣlee taeyong
all rights reserved
2019
[bu kitap tamamen sıkıntıdan yazılmıştır, kısa bir hikayedir, texting story karışıktır ve mantık hataları umursanmamıştır. taslaklarımda çürümesinden sıkıldığım için atıyorum. teşekkürler, iyi günler.]
ŞİMDİ OKUDUĞUN
INSTAGRAM ☆ 2
Fanfiction➱ INSTAGRAM SERIES ⋆ 2 parkseo: ne olursun, canım arkadaşım, bir kerecik, sadece bir kerecik, elini vicdanına koy. taeyonglee: koydum, taeyonglee: aaa, bu de ne? parkseo: ne? taeyonglee: meğersem yokmuş. ッ © dububaoziㅣlee taeyong all rights re...
