The One (Voltooid)

Hoofdstuk 10

Ik open langzaam mijn ogen. Ik heb barstende koppijn en merk dat ik in een andere kamer lig.
Als ik naast me kijk en Louis zie liggen zit ik meteen rechtop in bed. Ik stap uit bed en pak mijn kleren snel bij elkaar. Ik haal mijn handen door mijn haar. Hoe kan ik nou zo ontzettend stom zijn om naar bed te gaan met de playboy van de school. Ik weet trouwens helemaal niks meer van gisteravond behalve dat ik superlief verrast werd door superlieve vriendinnen en Kady daar ineens stond.
Shit, Kady. Die heb ik gisteren niet eens gedag gezegd. Nouja, ik zie haar zometeen toch weer want ze komt hier ook naar school.

Als ik helemaal aangekleed ben en net de deur uit wil lopen hoor ik Louis zijn stem die zo te horen gisteravond ook veel te veel heeft gedronken.
'Kayleigh, waar ga je heen?'

'Sorry Louis, dit was een hele grote fout en je moet het echt zo snel mogelijk vergeten, als je het überhaupt nog weet.'

Hij stapt uit bed en loopt naar me toe. Ik krijg meteen een warm gevoel in mijn lichaam als ik naar zijn gespierde lichaam kijk.

'Kayleigh, voor mij was het geen fout. Ook al waren we allebei dronken.'

'Nee natuurlijk is het voor jou geen fout want ik ben nu één van de meisjes met wie je het allemaal hebt gedaan' val ik tegen hem uit.
Ik zie dat hij schrikt van mijn reactie.

'Jij bent niet één van die meisjes. Jij bent bijzonder. En sinds ik gevoelens voor jou kreeg ben ik ook niet meer met andere meisjes naar bed geweest.'

Ik ben even stil van zijn opmerking. Hij heeft gevoelens voor mij? Ik weet niet of ik dit moet geloven. Misschien zegt hij dit wel tegen ieder meisje en laat hij ze daarna keihard vallen.
Louis loopt naar me toe en drukt zijn lippen zachtjes op de mijne. Heel even ga ik er in mee maar ik trek me daarna meteen terug.
'Sorry maar ik kan dit niet.'
Ik loop de deur uit en ga naar mijn kamer. Ik kijk op mijn telefoon en zie dat het al 12.00 uur is. Shit, wat ben ik toch dom bezig. Het is vrijdag en de lessen zijn al een uur begonnen. Snel ren ik naar mijn kamer om iets anders aan te trekken en mijn make-up opnieuw te doen. Ik poets nog even mijn tanden en loop dan snel naar de Nederlandse les.
Als ik de deur open doe kijkt iedereen me aan.
'Zo zo zo, daar hebben we de jarige jet. Het is omdat je gisteren jarig was maar anders had ik je naar meneer van de beek gestuurd' zegt mijn Nederlands docent.
Meneer van de beek is onze leerjaarcoördinator.
Ik kijk snel even de klas rond en zie dat Louis nog niet in de klas zit. Dan loop ik snel naar Britt die me lachend aan kijkt.
'Wat is er?' vraag ik een beetje chagrijnig.

'Rustig, ik wist niet dat je boos werd.'

'Ehm.. sorry. Ik heb mijn dag niet echt vandaag' antwoord ik.

'Maakt niet uit. Was het leuk vannacht?' vraagt Britt lachend.

Ik sla mijn handen voor mijn hoofd.
'Britt, ik ben zo stom geweest. Ik ben met mn dronken kop met hem naar bed geweest terwijl ik dondersgoed weet dat hij vanavond toch weer een andere meid meeneemt.'

Britt fronst haar wenkbrauwen. 'Kay, ik denk dat je het mis hebt. Gisteren leek hij het niet zo naar zijn zin te hebben, totdat jij kwam. En ik hoorde van zijn beste vriend Brian dat hij al een tijd geen meisjes heeft meegenomen. Volgens mij heeft hij gevoelens voor je.'

Met die woorden gaat er van alles door mijn hoofd heen. Heeft hij echt gevoelens voor me? Meende hij het wel echt wat hij vanochtend zei? Heb ik ook gevoelens voor hem?

De rest van de les is Louis niet meer gekomen. Omdat ik nu een tussenuur heb besluit ik naar zijn kamer te gaan.
Als ik voor zijn deur sta twijfel ik nog even maar besluit dan toch aan te kloppen.
'Binnen' hoor ik Louis zijn stem vanuit de kamer.
Voorzichtig doe ik de deur open.
Louis zit op bed, nog steeds zonder shirt.

'Kayleigh?'

'Ehm ja' antwoord ik. 'Ik heb nog even nagedacht over wat je vanochtend zei. Dat je gevoelens voor me hebt.'

Louis staat op van zijn bed en komt tegenover me staan. 'Je geloofde me niet.'

Ik sla mijn ogen neer. 'Ja en dat spijt me. Ik had je meteen moeten geloven. Maar..'

'Maar wat?' krijg ik meteen terug.

'Maar, ik heb ik ook gevoelens voor jou.'

Er verschijnt een grote lach op Louis zijn gezicht. Een lach die ik nog nooit heb gezien.
Hij is veranderd van de badboy naar een gevoelige jongen die verliefd is.