The One (Voltooid)

Hoofdstuk 23

Ik geloof het niet. Het kan niet. Maar dan denk ik aan de keren dat we het zonder condoom hebben gedaan. Ik kijk Louis ernstig aan. Ook hij heeft een blik van angst in zijn ogen.
"We zouden graag een echo willen maken. Gaat u daarmee akkoord?" Gaat Maartje verder.
Nog even moet ik de woorden in me door laten dringen. "Nee." zeg ik dan. "U mag het weghalen."
Louis draait met een ruk zijn hoofd naar mij toe. "Ben je gek ofzo?" Ik kijk hem verbaasd aan. "We kunnen toch geen kind gaan lopen opvoeden." Vertel ik hem op een luide toon.
"Ik laat jullie wel even alleen." Zegt Maartje en ze loopt weg.
"Er groeit een leven in jou en jij wilt het doodleuk weg laten halen?" Schreeuwt hij naar me.
Ik schrik van zijn woorden. Ik kalmeer een beetje en dan besef ik het. Er groeit een leven in mij. Ik ben zwanger, en de vader is Louis.

Even later is Maartje terug en ze vraagt of we eruit zijn. We besluiten toch maar een echo te laten maken om zeker te weten of alles goed is. Louis pakt mijn hand en samen kijken we naar het beeldscherm. Er is een heel klein schimmetje te zien. Een traan loopt over mijn wangen. "Hoe lang ben ik al zwanger?" Vraag ik aan Maartje.
"3 weken." Antwoord ze dan. "Maar" begin ik. "Ik heb in die weken nog wel alcohol gedronken."
"Was het veel wat je op hebt?"
Ik haal mijn schouders op. "Viel wel mee volgens mij." Antwoord ik.
"Dan valt de schade waarschijnlijk heel erg mee. Jullie kunnen het beste als jullie weer in Nederland zijn een afspraak maken met een verloskundige die je om een aantal weken de echo laat zien en controleert of alles nog in orde is."
Ik knik en bedank Maartje voor alles. Louis en ik lopen het ziekenhuis weer uit en plots stopt Louis met lopen. Ik kijk hem vragend aan.
"Je moet het zeker weten." Zegt hij dan.
Ik kom weer terug naar hem toe gelopen. "Ik weet het zeker." Ik druk een kus op zijn lippen.

We zijn weer bij de villa en we kruipen meteen lekker in bed. Ik heb mijn telefoon uitgezet zodat ik Max appjes voor even niet ontvang. Ik kan nu even niet aan hem denken. Ik ben zwanger van Louis en ik hou van hem. Om heel eerlijk te zijn weet ik nog steeds niet wat ik wil. Maar ik laat het voor nu even zo en als we weer in Nederland zijn ga ik het Louis vertellen. Dat ik vreemd ben gegaan. 2 keer.
Nog even hoef ik niet aan dat vreselijke moment te denken.

Louis komt de kamer binnengelopen met een dienblad met daarop Ice tea, Chips, M&M's en stokbrood. Ik glimlach naar hem als hij naast me komt liggen. We zetten de tv aan en kijken een film op Netflix. Ik kruip tegen hem aan en hij legt zijn hand op mijn buik. Mijn buik, met een heel lief, klein, schattig wezentje erin.