Kayleigh en Kady zijn tweelingzussen. Ze lijken totaal niet op elkaar maar ze hebben een super goede band.
Als hun ouders in een scheiding liggen en Kayleigh daar heel erg mee zit doet ze iets wat haar ouders niet tolereren.
Kayleigh word naar een i...
Het is 20.00 uur en de dag zit er al weer op. Britt, Lieve en Valerie liggen allemaal in hun bed. Ik zit op de bank en staar naar buiten. Ik heb vandaag helemaal niets gehoord. Niet van Kady, niet van mama, niet van papa, niet van Madelaine, van niemand niet. Al zou ik maar een berichtje van Kady krijgen. Ik heb haar wel iets gestuurd maar ze reageert niet. Het is net alsof ze boos op me is.
Ineens staat Britt op en komt naast me zitten. 'Kay, waarom fris je jezelf niet eens op en gaan we gezellig met zijn vieren in de kantine wat drinken.' Ik glimlach naar haar. 'Dat is superlief van je maar het liefst kruip ik nu gewoon in mijn bed.' Britt trekt een pruillip en ze laat haar puppyogen zien. 'Oke dan' antwoord ik.
Ik trek een leuk jurkje aan en werk mijn make-up een beetje bij. Mijn haar borstel ik even door en we lopen met zijn vieren naar de kantine.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ik weet niet waarom maar onderweg naar de kantine doen mijn vriendinnen ontzettend raar, telkens als ik ze dan aan kijk kijken ze snel weg. We komen bij de kantine aan, alles is donker. 'Dat is gek, normaal is de kantine nog tot 's avonds open' zeg ik. Ik krijg geen antwoord en probeer de deur open te maken. Gek genoeg is hij wel open. Als ik naar binnen stap springen de lichten in een keer aan. 'SURPRISE!!' Er komen heel veel mensen tevoorschijn. Mijn hele klas en nog veel meer andere mensen van de school. Ik kijk lachend naar Britt, Lieve en Valerie die achter mij staan. Als ik weer terug naar alle mensen kijk zie ik iemand vanuit achter in de kantine naar voren komen. Als ik goed kijk zie ik Kady naar me toe komen lopen. 'KADY!' Ik ren op haar af en omhels haar stevig. Ik kijk haar even aan en knuffel haar dan nog steviger. 'Gefeliciteerd zus' zegt Kady. De tranen springen in mijn ogen. 'Jij ook gefeliciteerd lieve zus.' Ik omhels haar nog een keer maar trek me meteen weer terug. Achter Kady zie ik papa en mama staan. Ze staan een beetje ongemakkelijk naast elkaar. Er gaan twee gevoelens door me heen. Ik heb ze allebei ontzettend gemist maar heb mijn gevoelens weggestopt. Maar tegelijkertijd heb ik ook haatgevoelens. Papa heeft me zo in de steek gelaten en mama heeft Kady en mij uit elkaar gehaald. Dat zou ik haar heel moeilijk kunnen vergeven ondanks dat ik het best naar mijn zin heb hier.
Ik loop langzaam op mijn ouders af. 'Gefeliciteerd schatje' zegt mijn moeder. Ik knik een beetje naar haar. Ik wil haar niet omhelzen omdat ik het haar nog niet heb vergeven. Ik kijk naar mijn vader. 'Gefeliciteerd met je 18e verjaardag lieverd.' Ik geef mijn vader een kus op zijn wang. Ik weet dat het mijn moeder misschien kwetst dat ik haar niet omhels maar ze heeft het er ook zelf naar gemaakt. De muziek gaat aan en mensen beginnen te feesten. Ik loop snel naar Britt, Lieve en Valerie toe om ze te bedanken. Ik zie dat Kady naar me toe loopt en ik loop haar tegemoet. 'Kayleigh, papa en mama willen je wat zeggen' schreeuwt ze in mijn oor door de harde muziek. Ik kijk haar verbaasd aan. Ik loop samen met Kady naar mijn ouders. We lopen even uit de kantine. Op de gang staan een paar stoelen en een tafel. Daar gaan we met zijn vieren aan zitten. 'Lieve Kayleigh, als eerste willen je we dit geven' begint mijn vader te vertellen. Hij geeft me een vierkant pakje dat heel mooi is ingepakt. Ik pak het uit en als ik zie wat het is word ik heel blij. Het is een horloge dat ik al heel lang wilde hebben. Ik doe hem meteen om en bedank mijn ouders. Mijn moeder begint verder te vertellen. 'Ook willen we jullie allebei zeggen dat je vader en ik ruimte voor ons zelf nodig hebben. Je vader woont een paar straten verderop in een flat en ik woon nog in ons huis. Omdat we die ruimte nodig hebben en er jou en Kady vast heel blij mee maken hebben we besloten dat Kady hier ook op school komt.' Mijn mond valt open van geluk en ik zie dat Kady dit ook nog niet wist. Ik val Kady in haar armen. Daarna geef ik mijn ouders allebei een kus. 'Bedankt, dit is echt het allerbeste cadeau dat jullie me kunnen geven.' 'Ben je het er ook mee eens Kady?' vraagt mijn vader. Kady knikt hevig. Ze heeft er bijna geen woorden voor. 'Kady je gaat vanavond nog met ons mee en morgenochtend begint je avontuur hier op deze school.'
