Special Chapter 2

7.5K 139 13
                                    

Addition

Aliah Alexandria King-Smith

"Is this possible? Hindi ko talaga inaasahan ito." I said to the woman infront of me.

"Mayroon talagang mga cases na ganyan, sa kaso mo, malaki ang chance pero delikado at kailangan ng masuring pagiingat." She said and I nodded. I held the little baby bump I have and looked at it affectionately.

Hindi ko rin maiwasang maluha na kaagad kong iniwasan.

"Oh my gosh." I gasp. Kahit anong pilit kong pigilan ang pag-iyak ay nangyari pa rin.

"Thank you doctora, is there anything I need to do? We wanted this baby so much." I said and gently held my small tummy.

"All you need to do is to take care of yourself. Dahil healthy ka naman ay malakas ang kapit ng bata, iyon nga lang, because of your age, malapit ka pa rin sa komplikasyon. Bawal ang stress." Payo nito na kaagad kong sinangayunan.

I thanked her again and went out of her clinic.

Hindi pa rin ako makapaniwala habang naglalakad pero sobrang saya ko. Eugene and I know that there's only a little chance for us to bear a child again, but look at this little miracle we have.

"Hey, Aliah. Are you okay?" Someone asked that made me look up.

Si kuya Gabby pala na nakatingin sa akin nang nag-aalala. He's wearing his doctor's coat so I assume na may pasyente sya ngayon.

"I'm okay kuya." I said and smiled at him.

"Well, okay. But you look like you're okay and shocked at the same time." Sabi nya na ikinatawa ko ng bahagya.

"Hindi kuya, okay lang talaga ako." Sabi ko na ikinatango nya.

"May duty ka pa ba?" Tanong nya at umiling ako.

"Pauwi na ako nang kunin ko yung medical results ko. Yung sayo nakuha mo na?" I asked and he shook his head.

"I was about to actually. How about you? Everything alright?" He asked and I was touched that he is this caring.

"Everything's great kuya. Don't worry. Oh pano, mauna na ako ah? My boys are waiting for me, kanina pa ako kinukulit." Natatawa kong sagot na ikinatawa rin nya. Seven na rin kasi ng gabi.

Because of my children, mas pinili ko na ang oras ng duty na maagang nakakauwi. Dahil kapag nasa ospital ako magdamag, disaster na ang maabutan ko sa bahay kinabukasan.

"Ingat sa pagdrive. Tell the boys I'll come over this Saturday." He said and I nodded.

"Will surely do. Bye kuya." Sabi ko at tumango ito.

Naglakad na ako papalabas ng ospital at akmang kukuhanin ko na sana ang cellphone ko sa bag para tawagan si Eugene pero nang mag-angat ako ng tingin ay nandoon na sya at nakapamulsa habang nakasandal sa kotse nya.

We both smiled like teenagers and I carefully walked down the stairs to go to him. Nakasuot pa naman ako ng heels ngayon dahil nga pauwi na ako, but I guess now that I am pregnant again, no more heels for the mean time.

"How's your day?" He asked after he gave me a long kiss.

"It's great! I have something to tell you. Early birthday gift." I said as I put my arms on his waist.

Natawa ako ng makita kong nagningning ang mga mata nya.

"Okay, what is it?" He asked eagerly.

Inilapit ko ang bibig ko sa may tenga nya at ibinulong doon ang magandang balita. I felt him stiffened and I laugh a little when I saw how his face was shocked, looking at me like if what I said was true.

Love Me Back [Completed]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon