Nedense bir şey unutmuşum gibi geliyordu. Buldum saat! Bu adamlarla ilgilenirken saati unutmuştum, Servet amca çok meraklanmıştır. Koşa koşa eve gittim. Servet amca kapıda bekliyordu saat 00.00'dı. Sindirella'nın büyüsü gibi benim de BOSS büyüm bozulmuş ve yine Ateş olmuştum. Bunun en üzücü tarafı benim prenses yerine mafya olmamdı. Neyse ki her ikisini de (BOSS ve Ateş )olmayı seviyordum. Yine çok konuştum şimdi. Şimdi Servet amcanın konuşmasına gelelim.
Servet amca – Ateş nerelerdeydin çok endişelendim. Saat kaç oldu haberin var mı? Derslerin hiçbirine de girmemişsin! Telefonuna da cevap vermiyorsun! Az daha polise gidecektim ki sen geldin.
Ateş – Okulda uyuya kalmışım, çok özür dilerim. Sizi endişelendirmek istemedim. Telefonumu da evde unutmuşum o yüzden size haber de veremedim. Okuldan buraya yürümek zorunda kaldım.
Servet amca – Okuldan nasıl çıktın?
Ateş – Çitlere tırmandım.
Servet amca – Okulun güvenliğine söylemeliydin, beni arardı ve çitlerden atlamak zorunda kalmazdın.
Ateş – Uyuyordu. Rahatsız etmek istemedim.
Servet amca – Ne demek uyuyordu! Onu oraya boşuna mı koyuyoruz? Boşuna mı para veriyoruz? Etrafı kolaçan etmek yerine uyuyor mu? İnanılmaz.
Ateş – Önemli değil. Belki çok yorulmuştur.
Servet amca – Yorgunsa haber verecek. İşe öyle gelmeyecek. Neyse bu konuyu daha sonra halledeceğim. Şimdi Ateş bir daha böyle bir olayın yaşanmasını istemiyorum anlaşıldı mı?
Ateş – Evet, anlaşıldı.
Servet amca – Peki, o zaman odana çıkabilirsin.
Odama çıktıktan sonra yatağıma uzandım fakat midemden bir gürültü geldi. Bende mutfağa indim. Keşke hiç inmeseydim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BOSS
ActionDövüşmek benim için bir yaşam tarzıydı ama herkes bundan habersizdi. Ailem dövüş kelimesine bile karşıydı. BOSS, bu isim duyulunca saygıyla bakılırdı. MAD HATTER, benim en büyük rakibimdi ve kader onu burnumun dibine kadar getirmişti. Bilmediğim bir...
