BOSS

22. Bölüm - Stratejist

Bu bölümü @WraithNight 'a ithaf ediyorum. Kendisine güzel ve yüzümü gülümseten yorumları için teşekkür ediyorum.

Yoldayken düşüncelerim beynime akın ediyor ve yaptıklarımı düşünüyordum. Onlara bunu yapmamın sebebi hayranı olduğum ve yakında dövüşte yenmeyi planladığım insanın çetesinden olup onu küçük düşürmeleriydi. Eğer onun çetesinden olmasalardı daha kötü şeyler yapabilirdim. Ne mi yaptım? 

--10 dakika önce--

Şimdi bu pislikler ve dövdükleri çocuk baygın, pislikleri her zaman yanımda taşıdığım bir iple direğe kolay açılmayacak bir düğüm ile bağladım. Onları yüzlerine su döküp uyandırdım ve tekrar bayılana kadar dövdüm. Bu işlemi bir kaç kez tekrarladım, işlem tamamladıktan sonraki halleri içler acısıydı fakat baygın çocuğun durumu onların bu hallerine rağmen daha kötü gözüküyordu. Bu yüzden hepsinin bacaklarını kırdım. Hemen çantamdan kağıt ve kalem çıkartıp kocaman " BİZ BİRER SÜRÜNGENİZ VE YAPTIKLARIMIZDAN DOLAYI SÜRÜNGEN OLARAK YAŞIYACAĞIZ  -SEVGİLERLE BOSS" yazıp üstlerine astım. Kıyafetlerim buraya yakın olduğu için alıp hızlıca üzerimi değiştirdim daha sonra ambulansı aradım. Baygın çocuğu o ara caddeden çıkartıp yola doğru getirdim. O sırada ambulansta gelmişti, görevlilerle birlikte araca bindim. 

--Şimdiki zaman--

Çocuk oldukça kötü gözüküyordu. Sarı ve dalgalı saçları adeta kızıl bir deniz gibi gözüküyordu, gözlerinin rengini henüz bilmiyordum fakat iki gözünün üzeri de mordu. Dudağı ve yanağındaki çizikler hızla kanamaya devam ediyordu, kaşı da büyük ihtimalle yarılmıştı ve onlara eşlik ediyordu. Vücudunda da sayamayacağım kadar morluk olduğuna emindim. Zamanında bende çok dayak yemiştim, dövüşmeyi öğrenmek için önce dövülmek gerekir. Bugün ki gücümü buna borçluydum fakat bu çocuk bir dövüşçü değildi. O zorbalığa uğrayan bir masumdu bunu anlamam için ona bakmam yeterliydi bu zamana kadar çok fazla dövüşçü görmüştüm. Umarım hiçbir sorunu çıkmadan iyileşir.

Ambulans Doktoru -  Yakını mısınız? 

Ateş - Hayır. Onu ara caddede acıdan inlerken buldum. Sonra hemen ambulansı aradım. Durumu nasıl?

Ambulans Doktoru - Henüz bir şey söyleyemeyiz. Durumu kötü gözüküyor, iç kanama ya da başka bir şeyi olabilir. Bunu hastaneye gidip gerekli tetkikleri yaptıktan sonra öğreneceğiz. Sizi yanında mı kalacaksınız?

Ateş - Evet. Ailesini bulana kadar yanında kalmak istiyorum. Cüzdanı ya da telefonu yanında yok.

Ambulans Doktoru - Hastane polisinin yardımcı olacağına inanıyorum. 

Ateş - Teşekkür ederim.

-----Mina'dan-----

Partiden sıkılmıştım, Şahin ağabeyimi arıyordum o da benim gibi partilerden haz etmezdi. En çok onunla anlaşırdık, o da benim gibi sarışındı. Biz annemizin birer kopyasıyken diğer ağabeylerim ise babamızın kopyalarıydılar. Şahin ağabeyim çetemizin stratejistiydi. O çetemizin ayakta kalabilmesi için gereken temel taşlardan biriydi. Fakat şu an sevgili deha ağabeyimi bulamıyordum ama toplandığımız evde üst katta onun çalışma odası vardı. Büyük ihtimalle oradadır diyerek kapıyı tıklattım ve içeri girdim. O yoktu masasının üstünde telefonu, cüzdanı ve diğer her şeyi duruyordu ama bunlarsız kapıdan adım bile atmazdı. Başına bir şeyler gelmiş olmalıydı umarım ona bir şey olmamıştır. Hızla merdivenlerden inip Batu'yu ve ağabeylerimi aramaya başladım. 

Mina - Batu!!! Faruk!!! Altay!!! Neredesiniz?!

Batu - Buradayım ne oldu? Sakin ol.

O sırada Faruk Ve Altay ağabeylerim de yanımıza gelmişti.

Mina - Şahin yok! Hiçbir yerde bulamadım. Telefonu, cüzdanı her şeyi çalışma masasının üstünde.

Faruk - Bir kızladır merak etme.

Mina - Saçmalama eşyaları olmadan gram kıpırdamaz o.

Batu - Önce sakin olalım.

Mina - Sakin falan olamam. O bizim gibi değil, o dövüşemez bilmiyormuş gibi davranmayın.

Batu yanımızdan ayrılıp minik sahnenin üzerine çıkmış ve müziği kapatmalarını söylemişti. Bunun üzerine herkes sessizleşmiş dinleyen gözlerle ona odaklanmıştı.

Batu - ŞAHİN BURADA MISIN? HEMEN HERKES ŞAHİN'İ ARASIN!!!