5

578 30 4
                                    

Bardan içeri girdiğimde buranın düşündüğümden de iyi olduğunu fark etmiştim. Austin ne ara bu kadar zevkli olmuştu. Barmenin karşına oturunca viski söyleyip etrafı incelemeye başladım. Pahalı bi yere benziyordu. Bi kere iğrenç kokmuyordu. Bu nasıl oluyordu bilmiyorum ama gerçekten kötü kokmuyordu.

Omzumda el hissedince kafamı cevirdim. Austin genişce gülümseyerek yanağımdan öptü.

"Buraya geliyorsun ve bana haber vermiyosun. Kırıldım Mila." Dudağını büzüp bana baktığında komik haline güldüm.

"Daha yeni geldim Austin. Haber vermeye fırsat olmadı. Bu arada buranın senin olduğuna emin miyiz ? Bir bara göre oldukça elit bi yere benziyor. Sadece para sıçanların uğrayacağı yer gibi." Gülüp yanağımdan makas aldı.

"Zaten öyle bebeğim. Holding sahipleri , oyuncular , mankenler , şarkıcılar daha bunlar gibi para sıçanlar uğrar buraya." Kaşlarımı hayretle kaldırdım.

"Hadi ya "

"Mesela bugün daha çok şarkıcılar bastı burayı" gözlerimi etrafta gezdirdim. Ileride ki  masada bi kaç arkadaşıyla oturan kişi Demi miydi ?

"Siktir o Demi mi ?" Gülerek kafasını sallayınca gözlerimi yine gezdirdim. Bi kaç oyuncu görmüştüm. Fakat şarkıcı olarak bi tek onu görmüştüm. Austin halimi anlamış olacak ki "terasa bak terasa " diyince kafamı kaldırıp terasta olan Lauren'la göz göze gelmiştim.

Direk gözlerimin içine baktığında beni önceden gördüğünü anlamıştım. Çünkü gözlerinde en ufak bi şaşkınlık bile yoktu. Kızlarla beraber otuyordu. Büyük ihtimalle şirketten çıktıktan sonra direk buraya gelmişlerdi. Gözlerimi kaçırıp Austin'e çevirdim.

"Her neyse Mila. Buralara uğramazdın. Ne oldu da geldin ? "

"Seni özledim gelip göreyim dedim. Kötü mü etmişim ? " kafama yavaşca vurdu.

"Hadi lan kimi yiyorsun. Burda yaşadığımı bile hatırlamamışsındır sen. "Haklıydı. Beni tanıyordu. Austin aramasa burda olduğunu bile hatırlamayacaktım. Ne öküzdüm ama.

"Oh üzgünüm. " kaşlarını çattı.

"Senin canın bir şeye mi sıkkın ?" Bu çocuk gerçekten beni tanıyordu.

"Hayır. Nerden çıkardın ? "

"Mila biz kaç yıl beraberdik. Seni benden iyi bi tek Jack tanıyabilir. Ses tonundan ne kadar kötü olduğunu anlayabiliyorum. "  kafamı eğdim. Ona tabiki bunları anlatamazdım. Cevap vermeyince konuştu.

"Tamam. Bugün seni rahat bırakıyorum. Keyfine bak. Dağıt biraz. Bir şey olursa ara buralardayım. " diyip yanağımdan öptü. Hızla yanımdan uzaklaşırken gözlerim istemsizce Lauren'a takılmıştı. O hala beni mi izliyordu. Önümde ki içkiyi yenilemesi için bardağı barmene doğru uzattım.

Biraz daha içtikten sonra yanıma birinin oturmasıyla ona döndüm.

"Böyle direk sormadan oturdum ama umarım bi sakıncası yoktur" ince sesine gülme isteğimi bastırdım.

"Hayır bi sakıncası yok." Hiç bi sey demeyip gülümsedi. Gözlerimi kısıp tekrar konuştum.

"Pardon adın neydi ? " elimin üstüne elini atınca bu sefer konuşmuştu. Elimi çekmediğim de yine gözlerim Lauren'a bakmıştı. Ifadesiz bi sekilde yine beni izliyordu. Bardasın sen barda. Git iç ve kus. Neden beni izleyip strese sokuyosun zalimin kızı.

"Aslında başka şeyleri öğrenmek varken ismimi öğrenmene gerek yok. " diyip kendini bana yaklaştırdı. İşin nereye  gidiceğini anlamıştım.

"Başka şeyler derken ?" Diyerek salağa yattım. Gülümseyip elbisesinin göğüs kısmını ağzıma sokmak istercesine sallandı.

"Vücudumu mesela. " elini boynuma doğru attı. Ordan aşağıya inmeye başladı. Dudaklarını boynuma bastırınca nereye kadar devam edicek diye merak etmiştim. Boynumu dişlediğini hissettiğim de gözlerimi kapattım. Emip daha da dişlemişti. Moraracağını tahmin edebiliyordum. Gözlerimi tekrar açtığımda bana bakarak ayağa kalkan Lauren'ı gördüm. Kızlara  bir şey söyleyip ordan uzaklaştığında nereye gittiğini merak etmiştim.

Kafasını boynumdan kaldırdıktan sonra elini dişlediği yerin üzerine getirdi. Orayı ovalarken elini tuttum.

"İstemiyorum".

"Ne ? " şaşkınca sorduğu soruya cevap verdim.

"İstemiyorum. Uza şimdi"

"Ne demek istemiyorum ? "

"Anlamanda sorun falan mı var ? İsmini de vücudunu da öğrenmek istemiyorum. Şimdi yanımdan kalk" sinirle ayağa kalkıp gitti.

Kafamı yukarı çevirdiğim de kızların orda olduğunu gördüm.  Lauren nereye gitmişti Tanrı aşkına. Ayağa kalkıp tuvaleti aramaya başladım. Belki oraya gitmişti. Kapıyı açtığım da tahminlerimde yanılmadığımı anlamıştım. Aynadan yüzünü bana çevirdi. Kapıyı kapattım.

"Beni takip ettiğini düşüneceğim Cabello. " gülerek söylediği şeye ben de güldüm.

"Tesadüf sadece."

"Tesadüflere inanmam."

"Arkadaşımın yeri sadece beni özlemiş." Gülümsemesi genişledi.

"Bir şey demedim. Savunmaya geçme hemen". Sustum. Bi kaç dakika geçti. Tekrar konuştu.

"Bugün saçma bir şey söylemiş olabilirim. Üzg-" konuşmasına izin vermedim.

"Malum beni sevmiyorsun. " gözlerini kıstı.

"Evet senden hoşlanmıyorum. Ama bu ileri geri konuşacağım anlamına gelmez. "

"Sorun değil. Abartmaya gerek yok." Bu sefer o sustu. Baş parmağını saçına dolayarak yeni bi konuya girdi.

"Kız arkadaşını neden bıraktın ? ' kaşlarımı hafifçe çattım.

"Anlamadım ? "

"Boynuna yapışan kızdan bahsediyorum. " çatılan kaşlarım düz halini alırken kahkahamı bastıramamıştım.

"O benim kız arkadaşım değil."

"Ya ? "

"Tanımıyorum. "

"Tanımadığın her insanı boynuna mı yapıştırırsın ? "

"Sorgu da mıyım ben şuan ? " bi an kafasına dank etmiş gibi toparlandı.

"Yoo banane. Her neyse. Kızlar beni bekliyorlardır. Bugün için üzgünüm. Iyi geceler. "Hızlı hızlı bunları sıralarken ben daha ne olduğunu anlamadan dışarı çıkmıştı bile. Ardından toparlanıp bende çıktım. Az kalan içkimi kafama dikerken kafamı terasa cevirdim. Lauren ayakta etrafına bakınırken kızların masada olmadığını görmüştüm. Hızla dışarı çıkan Lauren'ı görünce ardından bende çıkmıştım. Kızlar nerdeydi ? Neden Lauren'ı bırakmışlardı ?

Sokak bomboştu. Lauren dakikasında nereye gitmişti Tanrı aşkına ? Sokakta ilerleyip sonuna geldim. Aşağı ki sokaktan sesler gelince adımlarımı oraya yönlendirdim. Sokakta bi kaç sarı sokak lambası kızları aydınlatmaya yetmişti. Gece gece ne boka çıkmıştı da sokağın ortasındaydı bunlar. Lauren Normani 'yi kaldırmaya çalışıyordu. Sarhoş muydu lan bunlar ?

"Hey yardım gerekli mi ? " sorduğum soruyla gözler bana dönmüştü.

"Aslında Dinah'ı arabaya kadar götürmemde yardımcı olabilirsin." Diyen Lauren'a gülümsedim. Dinah'ın koluna girince Lauren 'da Ally ve Normani 'yi taşımaya çalışıyordu. Kafamı ondan cevirip yürümeye başlayacaktım ki sert bişeye çarpmamla dengemi biraz kaybedip geri gitmiştim. Gözlerimi sert şeye çevirince şansıma bir kere daha küfür ettim.

Admirer (camren) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin