Ngiti ang iniharap ni Steven sa akin,well! ano pa ba ang inispect ko galing sa kanya!?Diba siya ang
humahawak ng title na Killer smile of all times,kaya hindi na ako magtataka kong kikiligin ang mga
classmates ko dahil dun at hindi na rin ako magtataka kong bakit ngayon patay na ako sa tingin
palang ni Lea sa akin.Like nagseselos ba siya sa akin?Obvious namang may gusto siya kay
Steven ehh.
"Eto na po yung sasakyan natin."sabi niya na para sa teacher namin,pero sa akin siya nakatingin.
"Okay." sabi nalang ng teacher namin,eto talagang Steven nato,ano na naman kaya ang ibig
ipahiwatig ng ngiti niya.Lalapitan na sana niya ako pero biglang sumolput ang mga pugita syempre
sino pa ba?Dapat pa bang ulit ulitin pag salita ng Bad Word!?
"Steven may dala akong mga paborito mo,gusto mo kainin natin habang nagbibiyahe!?" tanong ni
Lea na aakalain mong hindi parang chanak ang ugali,grabehh dinaig niya pa ang cemento sa
kapal ng mukha niya.
"Thank you,pero sa ibang sasakyan kasi kami sasakay!" kalmang sabi ni Steven
"Kami?" tanong ni Lea
"Oo,kami ni Charice."
Oo nga pala,ipinagsigawan niya pala sa classroom kahapon na magkatabi kami,grabehh lang ang
paguumapaw ng confedence niya.
At parang nabagsakan naman ng langit at lupa si Lea sa narinig niya,abah! dapat lang,yan ang
dapat sa kanya matapos niya itulak si Kyle kanina.At kung paglalaruan ka nga naman ng baliw na
author,biglang dumating si Kyle,nakita ko pa siyang tumingin sandali sa direction ko.
*O* waahhhh tumingin siya sa direction ko,grabehh mapapakanta na talaga ako nito ng Best Day
Ever!!Pero as usual wala ka paring makikitang emosyon sa mukha niya.Pero Atleast tumingin siya
sa akin,wahhh grabehhh cha dinaig mo pa ang nanalo sa luto.At dahil na distract ako ng
sobra,hindi ko na tuloy namalayan na umalis na pala ang bus na sinakyan ng mga kaklase
ko,kaya ako at si Steven nalang ang naiwan.
"So,tayo na!?"sabi niya still hindi parin nawawala ang ngiti sa mukha niya.
"Okay." yun nalang ang sagot ko,at sumakay kami sa isang BMW,ohh siya na mayaman,pero ang
ipinagtataka ko ibang ruta ang tinahak namin,at saan naman kaya kami pupunta?
7 minutes later,nasa isang cementryo kami,ngayon ko na narealize lahat.
Nasa harapan kami ng isang puntod,tapos biglang niluhod ni Steven ang kanang benti niya at
"Hello ma,tinupad ko na ang isang kahilingan mo,ngayon kasama ko si Charice,siya yung unang
babaeng naiyakan ko nung kailangan kita,unang babaeng muling nagbalik ng ngiti na noon ikaw