Ano ba ang mas masakit,ang masugatan ka in physical or emotional?.Asan ang mas masakit ang
nabogbog ka o nabasag ang puso mo dahil sa nasaksihan mo?
Ganito ba talaga ang magmahal ang nagmamahal!?masasaktan?magdurusa?maghihintay?
magpapakabobo?magpaparaya?Lahat ba ng mga yun dapat maranasan kapag umiibig ka?ba't ba
ganon?ba't kailangang may masaktan?
Skipping rocks and leaving footprints
Down along the riverbank
Always holding hands, never making plans
Just living in the moment, babe
unti unti nang nagiiba ang music
"oiii Cha,malapit natayong maghiwalay,kaya presence of mind muna." sabi ni Steven sa akin.
Ngayon ko pa nga napansin na nasa harapan ko na pala siya.
You get me laughing with those funny faces
You somehow always know just what to say
That's right, oh that's right
What we got this
Si Steven,ang taong nagpapasaya,nagpapatawa at hinahawi ang mga sakit at lungkot na
nararamdaman ko.
"Steven,direksyon ka ba?"
kumunot naman ang noo niya sa biglaang tanong ko,at tinaas pa talaga niya ang kanan niyang kilay.
"At bakit?"
Just like driving on an open highway
Never knowing what we're gonna find
Just like two kids, baby, always trying to live it up
Whoa, yeah, that's our kind of love
That's our kind of love
"because you give my life direction." kanta ko pa,at saka pa kami naghiwalay at ibang kanta na
naman sana ang kakanta ng biglang ihinto ng taga pag turo namin ang music.Kaya nahinto rin kami.
"Okay!!I'm so happy,akala ko puro kanan ang mga paa niyo,buti nalang at mali ang akala ko." sabi
niya
Okay!!!!As in complement ba yun?dapat ba akong matuwa at magsabi ng thank you don sa sinabi
niya!?
"But anyways,change form naman tayo,now first line,ang magiging kapartner niyo ay ang nasa fourth line which is nasa likod niyo,while second line ang makaka partner niyo ay ang third line,which is nasa likod niyo rin."
Oo nga pala,nag ramble pala kami lahat,hehehe sorry na tanga lang ehh,at saka nadala din ako sa
unang sayaw at pati sa pangalawa,mga mokong kasi nakasayaw ko,sana eto pang huli hindi katulad
ng mga nauna.
