Gumising ako ng maaga,or shall i say hindi naman talaga ako nakatulog ng tama,Masisisi niyo ba
ako kong hindi ko mapigilang pumasok sa isip ko ang mga nangyari kagabi?Hanggang ngayon
hindi parin ako maka recover.
Pagkababa ko,nakita ko sina mama and papa na kumakain na,kumuha lang ako ng isang
kapiraso ng sandwitch saka umalis na.
Mabilis ko naman etong naubos,saktong pakalabas ko ng gate namin,may isang itim na BMW ang
pumarada sa harapan ko,as in HARAPAN ko talaga.At bumaba ang nagmamaneho ng sasakyan
na siyang ikinagulat ko nang makilala ko kong sino.
"Steven?" taka kong sabi,paano ba naman ehh,ngayon ko pa siya...
"Alam kong naninibago ka,pero gusto ko lang humingi ng paumanhin sa nangyari kagabi." sabi
niya nakita kong sincere naman siya,syempre bestfriend ko yan ehh,pero sana ganon din ang
turing niya sa akin,hanggang bestfriend lang.
"Ahh ganon ba okay lang,pero..."
"Halika na,sakay na baka ma late pa tayo." alam na niya siguro kong anong sasabihin ko.
Sumakay ako,pero medyo naninibago ako,dahil parang may harang na sa pagitan namin
dalawa,iba na siya ngayon,noon napaka masayahin niya at napaka madaldal pero
ngayon,hayyyy.Tahimik lang kami sa buong beyahe papuntang school.
nangmakarating kami,nauna siyang bumaba,akala ko tuloy galit siya sa akin,pero umikot siya
papunta sa side ko,saka niya ako pinagbuksa.Talk about Gentlemen.Hihingi na sana ako ng
salamat ng may biglang humalbot sa akin palayo kay Steven.
Tinignan ko kong sino yun and to my surprise siya nga ang humalbot sa akin,and again hindi ako
makagalaw na naman at na blanko na naman ang utak ko.Napansin kong maraming taong
tinitignan kami,pero parang wala lang sa kanya na may nakatingin,tinignan ko ang mukha
niya,napaka serious nito,kaya hindi nalang ako promotesta at tahimik na sumama sa kanya,pero
sa halip na sa classroom niya ako dalhin sa rooftop kami nag tungo.
Hindi ko nga alam kong bakit ehh,nang makarating na kami,agad niyang ni lock ang pinto,kaya
nagsalita na talaga ako
"Anong kailangan mo sa akin?" malumanay kong tanong,pero hindi niya ako sinagot at pumunta
siya sa railings na nasa rooftop.Sumunod naman ako sa kanya,tinignan ko siya at ngayon
nakatingin siya sa ibaba,kaya sinundan ko ang tinitignan niya
O____________O I froze
Sa ibaba nakasulat ang pangalan ko sa center ng isang heart.
Ibinalik ko ang mga mata ko sa kanya at ngayon ko pa lang napansin na napaka lapit na pala ng mga mukha namin.
"Kyle..."
"Sorry,hindi ko gustong nakitang nahihirapan ka,ayokong nakitang nasasaktan ka,gusto kong
palagi kang makitang masaya." sabi niya habang nakatingin sa mga mata ko.Magsasalita na sana
ako ng biglang nag ring ang bell.Kaya umalis na kami ron ng tahimik.
Pagkarating namin sa classroom as expected halat ng mga mata nila nakatingin sa amin,na
parang nakakita sila ng dyos at dyosa,ng mapunta ang mga mata ko sa direksyon ni Steven,nakita
ko ang galit sa mga mata niya.Nagseselos ba siya?Pero alam naman niya siguro na hanggang
kaibigan lang diba?Sana alam niya.
Ng makaupo na kami,balik sa dati ang lahat buti nalang at English ngayon ang subject,atleast
hindi Math.Hate ko yun ehh.
"Open your books ang read pages 128 and 129 afterwards be ready for my questions." sabi ng
teacher namin sa English.Kaya kinuha ko naman ang libro ko at nagsimulang magbasa.Ang title
ng Story ay 'Choosing who to love between the two Hearts'.Nang matapos kong basahin ang buong
story,natahimik ako,tungkol eto sa isang kaibigang minahal ang kanyang kaibigan which is may iba
ding mahal.Parang pinatatamaan lang ako.
"okay Times up,so now my first question will be,If you are Ethan,what would you do to tell Smantha
your feelings." Si Ethan ang bestfriend ni Samantha which is hanggang pagkakaibigan lang ang
turing sa kanya.
"The question is for Mr.Santos." Kaya tumayo naman si kyle.Parang kinakabahan ako sa magiging
sagot niya.
"Sometimes we need to learn the truth even if it hurts..." Panimula niya
"If I were Ethan,I will show to Samantha how I love her,even if there's alot of obstacles along the
way,because actions speaks louder than words."
"wow that was deep." komento ng teacher namin na halatang humanga sa sinabi ni Kyle,pati nga
ako ehh,napa nga nga hindi ko expected na sasagot ng ganon ang isang mesteryosong lalakeng
kagaya ni Kyle.
"And for the second question,if you were Jerick,what would you do when you have found out that the
person you admire,admire you to?" Si Jerick ang Crush ni Samantha which is may crush din kay
Samantha.
"This question is for Mr.Lee." And again,bumalik na naman ang kaba ng dibdib ko,kinakabahan ako
sa sasabihin ni Steven.Hindi ko na siya nakausap muli,mula nong hinalbot ako ni Kyle kanina.
Tumayo siya and
"I would be the happiest man living in the planet,being love by the person you love,is the geatest gift i will have..." panimula niya
"If I have found out that the person i admire also admire me,i will diffinitely tell her how much I love
her,that i will do anything and sacrifice everything just for her,because i believe that when actions
fail word can speak volumes for one's heart." at kagaya ng kay Kyle,marami ring pumalakpak sa
sagot niya.Ba't parang magkasalungat ang mga sagot nila!?Para sa inyo asan ba ang matimbang Ang Words or Actions.
"That was...Amazing." sabi ng teacher namin
Napansin ko namang tumingin sa akin si Steven bago siya umupo sa tabi ko,Why do I sense
tension?
"And for the third question,If you were Samantha,who will you choose Ethan your bestfriend or Jerick
your long time crush or rather Love."Si Samantha,ang dream girl ng bawat lalake,siya ang pinag-
aagawan ni Ethan and Jerick sa story pero hindi inilagay ron kong sino talaga ang kanyang pinili.
"This question is for...Ms.Cortez."
Natunganga ako,hindi dahil sa tanong kundi sa kong ano dapat ang isasagot ko,sino nga ba ang
mas matimbang ang bestfriend mo o ang taong matagal mo nang minamahal.
huminga ako ng malalim at inisip at dinama ng mabuti ang isasagot ko.
Ang bestfriend...sila yung mga taong palaging nanjan sayo sa kahit na anong oras at problemang hinaharap mo at haharapin mo,sila yung mga taong masasandalan mo,maiiyakan
mo,mapagbabalingan mo ng galit,masasabihan mo ng mga nasa kaloob looban mo,at ang mga taong hindi ka iiwan kahit na kailan.
Ang taong mahal mo......sila yung taong nagbibigay sayo ng ligaya,inspirasyon sa halos lahat ng bagay,nagbibigay ng ngiti sa bagong umaga at bago ka matulog,ang taong nakakapagawa sayo ng mga bagay na akala mo impossible mong gawin.
Sino nga ba talaga ang mas matimbang sa dalawa, kong silang dalawa naman ay importante
sayo.....arrgghhh,I'm so CONFUSED.
Huminga ako ng malalim saka hinay hinay na binuka ang aking bibig.
"I will not choose,but I will let my heart choose,I don't have the right to choose between the two
important persons in my life,because I believed that life is worthless without the two."
Biglang tumahimik ang lahat wala ni isang nagsalita,tapos bigla nalang pumalakpak ang teacher
namin at sa hanggang silang lahat na talaga ang pumalakpak.
"That was very good and a wise choice of answer Miss.Cortez."nakangiting sabi ni Ma'am sa
akin,nginitian ko lang din siya.
At hilim na nagdarasal na sana yung sinabi ko ang gagawin ko kapag dumating ang araw na yun.
