YABANCI

Terk Edilmek ~ 1

"Sevgilisi tarafından terk edilen bir kız için bir limandır yalnızlık." derdi gömlek değiştirir gibi sevgili değiştiren arkadaşım. Ben de şimdi diyorum ki "Sevgilisi tarafından terk edilen bir kız için limandır yeni bir aşk."

- AYRILALIM.
01.49

Gecenin köründe, her şey mükemmel bir şekilde ilerlerken, okulun örnek alınası çiftiyken kim böyle bir mesajı almak ister ki?

- HAYIR.
<Gönderildi 01.50>

Uykudan uyuşmuş beynim" Ne yaptım ben?!" der gibi alnıma şaplattıktan sonra kendine gelebildi. "Olamaz ya!"

Bir elimle gözümü ovalarken diğer elimle de telefonda gönderdiğim mesajı geri almayı denedim. "WhatsApp değil ki bu! Lanet olsun!"

İmkansızı kovalarken gelen titreşimle irkildim.

- FİKRİNİ SORMADIM.
01.52

- AYRILMAYALIM. LÜTFEN BUĞRA
:(
<Gönderildi. 01.52>

- AŞKIM CEVAP VERİR MİSİN?
<Gönderildi. 01.57>

- ÇOK KÖTÜYÜM. BU ŞAKA DEĞİL Mİ? :(((
<Gönderildi. 02.34>

- LANET OLSUN İNSTAGRAMDA TAKİPTEN ÇIKMIŞSIN. ENGELLERSİN DE SEN. AMACIN NE?
<Gönderildi. 02.49>

- BUĞRA DİYORUM!
<Gönderildi. 03.01>

- PİSLİK!!!!
<Gönderildi. 05.32>

İşte ilk terk edilişim böyle oldu. Daha önceleri onca kişiyle çıkmış olan ben hiç kimse tarafından terk edilmemiştim. Buğra kadar kimseyle vakit geçirmekten bu kadar hoşlanmamıştım. Buğra'yla okulun tapılası çiftiyken olacak iş miydi bu? Üstelik attığım mesajlarla kendimi de rezil etmiştim.

Buğra'nın fotoğrafına bakarken çekildiğimiz onca fotoğrafın bir anda yok olması beni çok üzdü. Daha ayrılalı kaç saat olmuştu ki?

"Terk edilmek cidden bu kadar acı verici miydi?"

Hikayeme lütfen şans verin. Yorum yapmayı, oy vermeyi unutmayın ki hikaye devam edebilsin :)
İlk bölüm kısa, sonraki bölümler ise daha uzun olacak.