Peder, buraya günah çıkarmaya gelmedim.
Aksine, tek günahım günahsızlığımdır. İnsanı insan yapan suça eğilimi değil miydi? Ben kırmızı elmaya susadım peder. Şimdi de sana geldim.
Şaşırdığını biliyorum. Olsun, nedenini söylesem sen de hak verirsin. Malum, sen bütün günahların kulağısın. Dünyadaki en aşağılık işlerden, pisliklerden bir tek senin haberin var. Herkesin bildiği şekliyle değil, bizzat günahkarın betimlediği şekilde biliyorsun sen suçu. En el değmemiş, en saf en içten haliyle. Senden daha iyi kim öğüt verebilir bana? Biliyorum, aynı zamanda bunu yapacak son kişisin de.
Söyle, nasıl insan olabilirim? Nasıl özgür olabilirim? Nasıl topluma içkin ve dışkın olabilirim, aynı anda... Gökten düşen üç kırmızı elmadan benim de hakkım yok mu? Yoksa 'adam' değilim diye serseri olamaz mıyım Peder? Suç işlemek istiyorum, duygularımla çarpışmak ve kendimi sınamak. Çalmak, kaçmak, kırmak dökmek, dövmek, dönüştürmek istiyorum. İşittiğin tüm korkunç şeyleri duymak istiyorum. Saydığım her şeyi önce bir bir kendime uygulamak istiyorum. Beni benden çalmak, kendimden kaçmak, bedenimi kırıp dökmek, dövmek ve kendimi dönüştürmek istiyorum. Devrim gibi geliyor değil mi kulağa? Sanırım şuan daha anlamlı söylediklerim.
Peder, ben geçmişimden kurtulmak istiyorum. Bunun için buradayım. Bu ne demek? Aslında yeniden doğmak istiyorum demek. Bu yüzden ölmem lazım. Buraya ölmek için mi geldim?
Kendimi nasıl öldürebilirim peder? Nası yıkıntımdan yeni bir ben çıkarırım? Ama şimdilik yalnızca devrimciler gibi yıkma kısmıyla ilgileniyorum. Ağacı köklerinden nasıl kopartabilirsin peder? Bu topraklar benim zindanım baksana. Kaçıp gidemiyorum istediğim zaman. Kelepçelenmişim buranın değerlerine, ahlağına, yazgısına, yargısına. Gözleri tuğlaların arasındaki boşluklara gizlenmiş. Zihnimin bir köşesinde hep bunların onayı var. Hani beğendirme anlamındaki onay değil, yasallıkla ilgili bir onaylanma. Ya da kendimi güvenceye alma?
Yazık sana da peder. Psikoloji tutmayınca buraya atamışlar sanki sizi. Sigortanız da yoktur. İnsanların bütün çöplerini biriktirmek zorunda bırakılmışsınız şu kutunun içinde. Sizin üstünüze bilinçaltının gölgesi düşmüş. Hem çok şanslısınız hem de çok yazık...
Evet, anlıyorum; bunca zaman sustuğunuza göre... Sizin en güzel cevabınız sessizlik olabilir ancak ve zaten. Ama anlamadığım; siz daha başkasından alıp sadece size ait olabilirmiş gibi sakladığınız 'günahlarınızı' çıkartmamışken benden onları size sunmamı nasıl bekleyebilirsiniz?
Tekrar geleceğim Peder, bu sefer yanıma günahlarımı da alıp öyle...
2018
