starry night | taekook

42

Boşluktaydı. Öyle boş hissediyordu ki kendini, yataktan çıkmaya gücü bile yoktu.

Jeongguk gitmişti.

Sabaha karşı su içme isteği ağır basmıştı ve yataktan çıkmıştı. O sırada valiziyle birlikte evden çıkmakta olan Jeongguk'la gözgöze gelmişti. Kalbine ani bir ağrı saplanmış, gözyaşları gözlerine hücum etmişti. Ruhu daralıyor, ölüyormuş gibi hissediyordu.

"Jeongguk.." diyebilmişti çaresizce. Ardından gözlerini kaçırmıştı kapıdaki çocuk. İkisi de ağlamak üzereydi.

"Seni seviyorum ve senin için en iyisi bu sanırım, üzgünüm." diyerek kapıyı kapattığındaysa ne için odadan çıktığını unutmuş bir şekilde yatağına geri dönmüştü Taehyung.

Berbat haldeydi, böyle olsun istememişti. Sadece kalbi kırılmıştı ve biraz düşünmek istemişti. Affedecekti zaten, küsmemişti bile ona. Sadece birazcık kırılmıştı. Ne diye aniden gitmeye karar vermişti ki?

Eli komodindeki telefonuna gitti yavaşça. Jimin'in numarasını buldu zorlukla. Arama tuşuna basıp hoparlöre alarak telefonu yanına koyduğundaysa derin bir iç çekti. Birkaç çalıştan sonra açılan telefondan Jimin'in uykulu sesi belirdi.

"Taehyung? İyi misin? Ne oldu?"

"Jeongguk gitti." dedi gözyaşlarına engel olamazken.

"Ne? Nereye gitti? Neden?" diyen telaşlı sesi odada yankılandı Jimin'in.

"Eski evimi bir şekilde geri aldım dedi. Gitti öylece. Gözlerimin içine baka baka gitti."

"Taehyung sakin ol. Döner o, sensiz yapamaz ki."

"Yapamaz değil mi? Ben onsuz yapamıyorum bak şu an."

"Gelir, merak etme." dedi Jimin güven verici bir şekilde. Sabahın henüz altısında tamamiyle şoka uğramıştı.

"Jimin ben böyle olsun istemedim. Yemin ederim hiç istemedim. Küsmedim ki ben ona. Birazcık kırıldım sadece. Çok bile değil, azıcık. Cidden bak. Yapamam ben onsuz. Geri gelsin, lütfen."

"Gelecek Taehyung, gelecek. Sen uyu hadi biraz. Uyandığında yanında olacak, merak etme."

"Söz mü?"

"Söz, mochi sözü. Hadi uyu sen."

Aramayı sonlandırdıklarında yüzünü yanındaki yastığa gömdü ve bir şey fark etti. Jungkook gibi, kokusu da gitmişti.

Hani, 'Sanat aşkı, gerçek aşkı söküp atar.' demişti ya Vincent. Jeongguk sanattı ve kendi kendini söküp atmıştı.

Ne o evde, ne de yanında Jeongguk vardı artık. Yalnızca kalbindekiyle kalmıştı.