starry night | taekook

44

Yüzündeki ıslaklıkla gözlerini araladı Taehyung. Tek gördüğü siyah tüylere sahip Pomeranya cinsi bir köpekti ve yüzündeki tuhaf ifadeyle yeni uyanan çocuğa bakıyordu.

"Sen nereden geldin böyle?" diyerek yatakta doğrulduğunda köpek kucağına atlamıştı Taehyung'un. Ağlamaktan şişen gözleri canının yanmasına sebep olsa da umursamadı ve kucağındaki köpeği sevmeye başladı.

"Günaydın."

Taehyung duyduğu tanıdık sesle odanın kapısına doğru baktığında şaşkınlıkla ağzı aralanmıştı. Kalbi heyecandan hızlanırken gözlerinin dolmasına engel olamamıştı.

"Jeongguk?"

"Güzelim?"

Adımlarını odanın içine yönlendirip yatağa oturduğunda Taehyung'a sarılmıştı.

"Özür dilerim. Seni çok seviyorum, yemin ederim. Sana bağırdım için özür dilerim. Kalbini kırdığım için özür dilerim. Sadece konuşarak halledebileceğimiz bu konuyu büyütüp aramızın açılmasına sebep olduğum için de özür dilerim. Her şey için özür dilerim sevgilim."

Taehyung yavaşça geri çekilip Jungkook'un yanaklarına birer öpücük kondurdu.

"Aptal, özür dileme. Küsmedim ben sana, gerek yok özür dilemene. Bir anda bağırdığın için kırıldım sadece. Henüz beş ay oldu ve ilk kavgamızı ettik, ağır geldi haliyle. O yüzden unutalım bunu, olur mu?"

"Olur, unutalım. Seni çok seviyorum ben, bırakamam ki hiç."

"Bırakma zaten, hiç bırakma."

Dudakları büyük bir özlemle birleştiğinde tüm hasarlar yok olmuştu ikisi için. İçlerindeki özlemi ifade etmek istercesine birbirlerini öperken duydukları havlama sesiyle birbirlerinden ayrılıp gülüşmüşlerdi.

"Bu şirin köpek de nereden çıktı şimdi?"

"Hediye işte. Hep bir köpeğin olsun istemiştin, adını Yeontan koyacaktın hatta. O geldi aklıma. Açık bir barınak buldum, beni görünce havlamaya başladı. Kuyruğunu sallayıp kucağıma atlayınca dayanamayıp onu sahiplendim."

"Sen benim aldığım en güzel hediyesin zaten, buna gerek yoktu. Teşekkür ederim."

"Önemi yok, elbet bir gün evimize böyle şirin bir şey gelecekti zaten."

Birbirlerine bakıp gülümsediklerinde dudakları tekrar birleşmişti. Bugün onlar için fazlasıyla güzel bir gündü ve tadını çıkarmaları gerekiyordu.

İki kırık kalbe sahip bu iki kırık beden o gün her şeyi unutmuştu. Sanki son günleriymişçesine birbirlerine tüm sevgilerini göstermişlerdi.

Taehyung mutluydu, huzurluydu. Ondan daha huzurlu biri varsa o da gün boyu kolları arasından çıkmayan Jeongguk'tu.