KANLI SOLUK

Ölümle Doğan

Dikkat: Kitap 18 yaş ve üzeri okuyucular içindir. Şiddet ve olumsuz örnek oluşturabilecek unsurlar içerebilir.

***

~Tarih 18 Eylül 2020~

"Abla." diye fısıldadı. Dolabın içinde birbirine kenetli bedenlerimizin fark edilmemesini umuyordum. "Ben çok korkuyorum."

"Sessiz ol." dedim saçlarına dudaklarımı bastırarak. "Buradan kurtulacağız, ablan seni koruyacak."

Bulunduğumuz odanın aralanan kapısından içeri giren iki adamı dolabın delikli bölmesinden görebiliyordum. Kurumuş dudaklarımı dilimle ıslatıp kardeşime daha da fazla sarıldım. Kollarımın arasında titreyen kız kardeşimin sık nefes alışlarını duymaları ve ona bir şey yapmaları korkutuyordu beni. Güneş ışınlarını kesen gölge dolabın karşısında duraksadı.

"Burada değiller." dedi boğuk bir ses. "Anne ve babalarının cesetlerini ne yapalım patron?"

Nefes alamadım.
Annem ile babamı öldürmüşler miydi?
Kollarımın arasında debelenen kardeşimin sık nefes alış verişleri bizi yakalatmaya itiyordu.
Kız kardeşimi korumalıydım.
Annemi ve babamı kaybetmiştim ama kız kardeşime zarar vermelerine izin veremezdim. Dolaba bir adım daha yaklaşan adamın varlığı delikli bölmenin ışığını kapattığında elimi kardeşimin ağzına ve burnuna bastırıp nefes almasını engelledim.

Adam, yüzünü kapıda duran adama çevirdiğinde boynunda görünen hançer dövmesi ile irkildim. Bu adamların kim olduğunu ve ailemi neden katlettiğini bilmiyordum.

"Her zaman yaptığımız şeyi." dedi adam bir müddet sonra. "Bir uçurum kenarı bulun."

Dolaba düşen gölgesi yok olduktan birkaç dakika sonra evin dış kapısı büyük bir gürültüyle kapandı.
Gitmişlerdi.
Temkinli davranmaya özen göstererek dolabın kapağını elimle açtım ve yüzümün güneşle buluşmasını sağladığımda kollarımın arasında duran küçük beden dışarıya adım atmam ile yere kapaklandı.
İrkilerek geri çekildim.
Elimin üzerini kaplayan tırnak izleri olduğum yere mıhlanmamı sağlarken yanan gözlerim kız kardeşimin hareketsiz bir şekilde yerde yatan bedenine çakıldı.

"Mavi!"
Kız kardeşimin yüzünü kendime çevirerek uyanması için sarstım.
Uyanmadı.
Bedenini kollarımın arasına çekerek dudaklarımın arasına toplanan hıçkırıkları serbest bıraktım.
Onu kendi ellerimle öldürmüştüm. Onlardan korumak isterken kardeşimin katili ben olmuştum.

~