Cuda
Jak sen cudowny - dotknął nocą chmur, by pokazać mi gwiazdy.
Jak Kopernik Ziemią ruszył, bym mogła poczuć że żyję.
Jak grajek na swej harfie szarpnął mi w sercu strunę, żebym miłość poczuła.
Jak poeta zalewał mnie wodospadem słów pięknych, aby mój uśmiech zobaczyć.
Jak zegarmistrz czas zatrzymał, lecz nie na pozór, żeby być obok na zawsze.
Co?
Po co?
Cuda.
Dla mnie.
O cudach jego nie słyszano,
sam jest z nich jednym.
Mi tylko odkryć je dano,
i jego blask w świecie ciemnym.
Choć nie zna życia naukowcy,
i na instrumentach nie grywa,
zegarmistrz jest mu obcy,
a poetą się nie nazywa,
jest moim wszystkim.
CZYTASZ
Kalka uczuć własnych
PoetryWłasny tomik wierszy pisany sercem. Zaparz herbatę, usiądź przy oknie i rozgość się wśród moich słów i uczuć. Zapraszam do czytania i dyskusji. Miłego dnia. ❤
