DÜNYANIN 10 GÖZÜ - ALFA -

Bölüm 7

/Bölüme özel müzik önerisi/,   Au/Ra- PANIC ROOM , Halsey- WALLS COULD TALK

  Kendi ülkemde aranan bir suçlu olacağım hiç aklıma gelmemişti.

  Akşama kadar elimi kolumu sallayarak gezerken, o akşamdan sonra her şey tersine dönmüştü. Son zamanlarda kendimde keşfettiğim değişiklikler başıma bela olmaya başlamıştı...

  ...

 '' Hey! Dostum.''

 '' Efendim Suraj, yine ne var?'',  dedim bıkmış bir ifadeyle. 

 '' Sanırım buna bakman lazım!'' 

  Endişeli bir hali vardı. Bu da bende merak uyandırdı çünkü Suraj kolay kolay ciddileşmezdi. Onu küçüklükten beri tanırım, çocukluk arkadaşıyız denebilir. Oturduğum banktan kalkarak  seri adımlarla yanına gittim. Yeterince hızlı olmadığımı düşünmüş olmalı ki kolumdan tutup çekiştirmeye başladı. Adımlarımı ona uydurdum ve beni sürüklercesine götürmesine sesimi çıkartmadım. 

  Beni ara sokaklardan birine getirdi. Hava kararmaya başlamıştı bu da sokağı daha korkunç hale getirmişti. Beni neden buraya getirdiğini sormak üzereyken bir kadın çığlığı duydum. Suraj'a baktım, bana ne yapalım dercesine bakıyordu.

 '' Dostum bahsettiğim şey buydu. Ne yapacağız? Polisi aradım ama onlar gelene kadar her şey için geç olabilir.  '' 

  Suraj bunları söylerken kadının çığlıkları ve yardım çağrıları devam ediyordu.  Ancak çığlıklar daha uzaktan gelir gibi oldu.

  '' Kadını götürüyorlar!'' 

  Bu sözüm üzerine koşar adımlarla sesi takip etmeye başladım. Birinin kolumu tutması ile arkamı döndüm. Beni tutan Suraj'dı.

  '' Nereye gittiğini sanıyorsun? Adamların kaç kişi olduğunu ya da karanlık tipler mi olduğunu bilmiyorsun!'' 

 '' Ne olursa olsun. Yardım etmemiz lazım. Bu kaçıncı vukuat! ''

  Maalesef Hindistan'da bu tür suçlar çok fazla. Kadınlarımız hep diken üstünde geziyor ve bu durum beni çok sinirlendiriyor.

  Cümlemi bitirdikten sonra Suraj'ın tepkisini beklemeden yoluma devam ettim. Kadının sesi kesilmişti, sadece hafif hıçkırıklarını ve büyük ihtimal direnişinden kaynaklı takır tukur sesleri duyuyordum. Takip etmemi zorlaştırıyordu ama arayı kapattığımın farkındaydım. Görüş alanıma girdiklerinde daha çok sinirlenmiştim çünkü adamın zorla sürüklediği kadın denemeyecek kadar küçük bir kızdı. En fazla 18 yaşında olduğunu fark ettiğim kızın ardından adamın tek olmadığını, yanında beş altı adamının daha olduğunu ancak kıza dokunmadıklarını fark ettim. Biraz daha takip ettikten sonra kızı Satyam Palace adlı bir otele doğru götürdüğünü gördüm. 

  Derin bir nefes almıştım. Sonuçta bu kadar lüks bir otele böylesine bir müşteriyi almazlardı ya da en azından kapıdaki görevliler kıza yardım ederlerdi. Biraz daha izledikten sonra düşündüğüm şeylerin olmayacağını anladım. Kızı sürükleyerek götürürken kapıdaki görevliler sadece endişe ile bakmışlardı. Belli ki adam büyük biri, yoksa ses çıkarmadan geçişine izin vermezlerdi. Her şey için geç olmadan durdurmam gerekiyordu. 

  Tam içeri gireceklerken bağırdım.

 '' Hey ! Sen. Hemen o kızı bırakıyorsun!''

  Siyah giyimli adam ve korumalarının bana doğru dönüşünü seyrettim. Kızı tutan adam bana alayla bakıyordu. Büyük ihtimal Suraj'ın dedikleri doğruydu, pek tekin birine benzemiyordu.