Daha 18 yaşındaydım ama tek başımaydım çünkü;
Birine aşık oldum tek hayalim onunla evlenmekti. Gün geçtikçe bana yakınlaşıyordu beni sevdiğini tahmin ediyordum hatta emindim.
Birgün hiç beklemediğim bir anda bana hayatımın en güzel ve en özel teklifini yaptı o günü hayatımın en güzel günü sanmıştım Hiç düşünmeden kabul ettim.
Olanları aileme anlattım onlar buna karşı çıktı hayat bana iki seçenek sundu.
Ailen mi ? Yoksa Aşık olduğun adam mı?
Ben aşık olduğum adamı seçtim.
Annemi babamı ve 15 yaşında ki kız kardeşim olan Yewon'u geride bırakıp aşık olduğum adamın yanına gittim.
Hemen evlenicektik nikah günü falan aldık şaka maka evlenicektik nikah günü gelmişti çok heycanliýdım. Nikah salonuna gittik salon bomboş tu ama sevdiģin adam yanımdaydı.
Nikah memuru geldi ve bana o özel soruuu sordu ben başıma geleceklerden habersiz yüksek bir sesle "Eveeeet" dedim sonra aynı soruyu ona sordu bana dönüp pis pis sırıttı ve şöyle dedi
"Senin gibi bir ezikle evleneceğimi mi sandın sana hayatta başarılar" diyip salonu terk etti.
O an dünyalar başıma yıkıldı sadece hıçkıra hıçkıra ağlıyordum salonda kimse olmadığı için sesim yankılanòyordu sadece ağlayış seslerin duyuluyor du o an ne kadar yanlız olduğumu anladım artık kimsem yoktu.
Ağlayarak salondan çıktım ayaklarım beni bir park a götürdü ve boş bir bank 'a oturdum etraftakilere garip bakışlarla aldırış etmeden ağlamaya devam ettim.
Bir süre sonra omzumda bir baskı hissettim arkama döndüm
...
Acaba arkasındaki kim?
Heyecanlı bir yerde bıraktım bir sonraki bölüme de görüşmek üzere....
👐👐
ŞİMDİ OKUDUĞUN
♡CONTİNUES♡
Romansa"Böyle bir şerefsiz için ağlamaya değmez. Sen onu değil o seni kaybetti" O haklıydı böyle biri için ağlamıyacam aksine daha güçlü durup ve pes etmiyecem...
