Say you love me

Hoofdstuk 32

Diana's point of view

Na school wacht ik aan de schoolpoort op Pieter. Wanneer hij me ziet, begint hij hysterisch naar me te zwaaien. Ik barst in lachen uit en fiets naar hem toe.

"Hey!" Zegt hij enthousiast en geeft me een knuffel.

"Hoi!" Lach ik. We gingen net vertrekken naar Pieters huis wanneer Isa en Dave op me afkomen.

"Hier, dat is nog voor die keer dat jij me in mijn gezicht sloeg in klas", zegt ze met haar tanden op elkaar geklemd. Ze mept me keihard in mijn gezicht. Ik schreeuw het uit van de pijn. Het voelt alsof mijn wang in brand staat, zo'n pijn doet het.

"Doe normaal bitch! Wat bezielt jou?" Roept Pieter naar Isa. Ik zie de woede in zijn ogen. Hij trekt me zachtjes naar zich toe en ik leg mijn hoofd op zijn borst.

"Ow dus Diana... Je hebt twee vriendjes?" Isa haar ogen vormen spleetjes. Ik hoor Dave grinniken.

"Ga gewoon weg", zucht Pieter en hij slaat zijn arm beschermend rond me.

"Oké, maar niet omdat jij dat zegt." Ze draait zich om en loopt heupwiegend weg, en Dave volgt haar als haar hondje. Ik rol met mijn ogen.

"Wat een trut", zegt Pieter verhit.

"Weet ik", zucht ik.

"Trek het je niet aan", zegt Pieter als hij mijn betreurde gezicht ziet. Hij wrijft bemoedigend met zijn hand over mijn rug.

"Kom we gaan", zegt hij. We springen op onze fiets en rijden naar zijn huis.

Wanneer we binnen zijn in zijn huis vraagt hij: "En euhm... Hoe is het met jou en Jonas?"

Ik pers mijn lippen op elkaar en antwoord: "Slecht." Ik kan mezelf niet meer beheersen en barst in tranen uit. Ik probeer het te stoppen, want ik wil niet dat Pieter zich zorgen maakt om me, maar het lukt niet. Alle verdriet die ik zo lang heb opgehoopt, stroomt er nu in één keer uit. Pieter kijkt me verward aan: "Wat is er gebeurd?"

Snikkend leg ik het hele verhaal uit: "De directeur is erachter gekomen dat Jonas en ik iets hebben. Dus we moesten naar zijn kantoor en de directeur zei dat oftewel Jonas ging worden ontslaan oftewel ik van school ga getrapt worden."

Met de muis van mijn hand veeg ik mijn tranen weg. Het lijkt erop dat Pieter niet goed weet wat te zeggen dus in plaats daarvan knuffelt hij me. Ik denk dat dat wel het meest gepaste antwoord is. Een tijdje blijven we zo staan, tot Pieter zegt: "Het komt allemaal wel goed, ik beloof het."

Ik ruk me los uit onze omhelzing en zeg: "Weet je Pieter? Iedereen zegt altijd: 'Het komt wel goed.' Maar komt het ooit goed bij mij? Nee. Ik denk dat ik gewoon... Nooit echt gelukkig kan zijn."

"Diana, kijk me aan", zegt hij terwijl hij met zijn vinger mijn gezicht omhoog duwt, "Ik beloof dat het allemaal goed komt."

"Pieter ik-"

"Begrepen?" Onderbreekt hij me.

"Ja", zucht ik, ookal geloof ik hem niet.

"Mooi zo, en nu gaan we eten", zegt hij. We lopen samen naar de keuken. Het is redelijk klein, maar super gezellig.

"Wil je pannenkoeken?" Vraagt hij met een glimlach.

"Ja!" Zeg ik enthousiast. De gedachte aan pannenkoeken beurt me helemaal op. Pieter haalt alle ingrediënten uit en begint te koken. Hij loop naar me toe met ondeugende ogen en ik zie dat hij iets van plan is.

"Waarom lach je zo?" Vraag ik.

"Hierom", zegt hij en hij blaast bloem in mijn gezicht. Ik hoest en hij begint keihard te lachen. Ik veeg de restjes bloem van mijn gezicht en neem wraak: ik neem een handjevol bloem en blaas het ook in zijn gezicht. Nu is het mijn beurt om te lachen. Na een tijdje wordt het een echt bloemgevecht en ligt heel de keuken onder. Als we uitgelachen zijn begint hij de pannenkoeken te bakken. De geur van pannenkoeken vult de keuken, heerlijk.

"De pannenkoeken zijn klaar!" Roept Pieter. We gaan aan tafel zitten en eten al de pannenkoeken op.

"Deze pannenkoeken zijn echt verrukkelijk!" Zeg ik terwijl ik mijn vingers aflik.

"Ja echt wel!"

De deurbel gaat.

Ik spring recht: "Dat zijn waarschijnlijk Elliott en Annabelle." En inderdaad, het zijn Elliott en Annabelle.

"Hey Anna!" Zeg ik en ze geeft me een knuffel.

"Hoi Diana", zegt Elliott en ook hij geeft me een knuffel. We lopen samen naar de auto van Elliott en vertrekken dan naar de cinema. Ik zeg tegen mezelf dat het leuk zal worden. Het is misschien wel een goeie afleiding voor mij.

----

Hey!

Willen jullie voten? Of commenten? Dat zou echt super cool zijn enzo haha ;)

Bye!