Perestiş (Tamamlandı)

BÖLÜM~18

Selllaaam! 💜

Nabersiniz ayol spslspslsplxpd

17 K🎉 Gittikçe büyüyoruz, kocamaaan bir aile oluyoruz!

Sizi çok seviyorum 💙

Multimedia: Simay ve Demir

Vote vermeyi ve bol bol yorum yapmayı unutmayın.❤️

+100 vote +100 yorumda yeni bölüm gelecektir.

-------

"Kardeşin olacak güzelim."

Babam yüzüme baktığında hala gülümsüyordu.

Pardon ben yine baba mı dedim?

Eğer benim ismim Simay'sa o çocuğun ondan olmadığını kanıtlarım.

Gözlerimi babamdan ayırıp Seren'e çevirdim.

Ellerini babamın omzuna koymuş sinsi sinsi bana bakıyordu.

Tamamen onlara dönüp alkışlamaya başladım.

Gülümseyip,

"Tebrikler Atalay Soysal.." dediğimde Seren uzaylı görmüş gibi bana baktı.

Alkışlamayı bıraktığımda Seren'e ciddi bir ifadeyle baktım.

"..üvey evladını öz babasından daha çok seviyorsun." diyip tekrar ona baktım.

Seren gözlerini kocaman açmış bana bakarken ağzı yarım metre açılmıştı.

Babam -sözde babam- sert bir şekilde bana bakıp,

"Yine ne ima ediyorsun?" dedi.

Bu kadar salak olmak haram.

"Diyorum ki, bu çocuk senden değil.." bu cümleyi dediğimde Seren kızarmaya başladı.

Babam ilk Seren'e sonra bana baktı.

Yutkunduğunda dudağımın bir kenarı kıvrıldı. Kollarımı önümde bağlayıp,

"Çok sevdiğin dostun Murat Aksoy'un biricik bebeği." dedim sakince.

Seren morarmaya başladığında ellerini babamın omzundan çekip bağırmaya başladı.

"Atalay bu kız bu eve bir daha girmesin! İftiracı! Bu eve her geldiğinde huzurumuzu bozup yalan söylemek zorunda mısın?! Yılan!"

Dediğinde şeklimi bozmadan kalçamı merdivene yasladım.

"Çok yanlış Seren..çok yanlış. Ben bu eve girdiğim her an babam yeni bir gerçeği öğreniyor. Tüm olay bu." dedim.

Seren bana kin dolu gözlerle bakarken ona Bihter Ziyagil bakışı attım.

Hafifçe gülümsediğimde daha fazla delirdi.

Babam Seren'e bakıp elini karnına koydu.

"Haber olayından sonra bir daha yalan kaldıramayacağım. Simay Murat'la uğraşmayı bırak. O öyle biri değil." dedi.

Bu adamın gerizekalı olduğuna karar verdim.

Bir insan kızına inanmamak için bu kadar dinerir mi?

Kollarımı arkamda birleştirip topuklu ayakkabılarımla yavaş yavaş inmeye başladım.

Her adımımda ses çıkarması ortamı daha fazla sessizleştiriyordu.

Seren'in önüne geldiğimde ayağımı yere vurdum.

Gülümseyip ona baktığımda korku ve kin dolu bakışlarını bana yöneltti.